2 खीजी ङलाइ नास तबै होंल्दोउँइँले नेरो हिलए ढाबउँइँले तेसि पखइ, खीजी ङए प्हले पाराए फिर थेंमिंइ, धै ङ राबर भोंबै क्ल्ह्यो पिंइ।
कालए छोइ ङलाइ फैइ; क्रोंर्बै दुःख ङ फिर खइ; दुःख नेरो शोक ङलाइ प्लेइ।
क्हिजी फैबै बाछाइ बिब् धोंलेन् ङलाइ ठिक घ्याँर डोरेमिंन्, तोइ सैज्यै या ङलाइ पापर च्होवाल् आखाँरिगे।
ङलाइ सैब् बिसि शत्तुरइ ल्हामुँ, चइ ङलाइ सर क्हुरवासि प्लेवामुँ। ओंसोंन् सियाब्मैंलाइ धोंले चइ ङ मिछु खैबर टिलन् त्हुम् बिसि ल्हैदिमुँ।
क्हिजी प्रद् बिबै घ्याँर ङए प्हलेइ भोंन्ले म्हैमुँ, धै ङए प्हले आप्लेइमुँ।
ङ प्रबै ल्हागिर क्हिजी प्ल्हाबै घ्याँ बनेमिंम्, छतसि ङए प्हले प्लेरिब् आरे।
च्हमा सयो खसि ह्युल लायाइ, कोंमैंए तेंमैं या थरथरले लायाइ, तलेबिस्याँ खी ह्रिस खल।
तलेबिस्याँ दुःख तमा खीजी खी टिबै क्ल्ह्योर ङलाइ जोगेसि थेंमिंब्मुँ, खीए पबित्र तम्बु न्होंर खीजी ङ लोसि थेंमिंब्मुँ, धै थेबै पाराए फिर खीजी ङ नुल्ले थेंमिंब्मुँ।
म्हिइ लबै केमैं याहवेहजी खोइ बिस्याँ च प्रल् त्हुबै घ्याँर खीजीन् चलाइ डोरेम्।
ङए सैं आतेसि पृथ्बीए छ्योगोउँइँले ङइ क्हिने ग्वार ह्रिमा, ङ भन्दा थेबै पारार डोरेमिंन्,
ङ हिलर प्ल्हुँबि छेइमुँ, चर ङए प्हले म्हैबै क्ल्ह्यो आरे; गैरु क्युर ङ प्ल्हुँबि छेइमुँ, बाढि ङए फिर प्ल्होंखइमुँ।
क्हिजी ङए फिर ल्हें दुःखमैं खल् पिंइ, दिलेया क्हिजी ङ धबै सोगों लमिंब्मुँ, पृथ्बीए न्होंउँइँले क्हिजी ङ धबै कैंडो पखब्मुँ।
तलेबिस्याँ ङए फिर क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया बेल्ले थेब मुँ; धै क्हिजी ङए सो क्रोंर्बै गैरु क्ल्ह्योउँइँले फ्रेमिंइमुँ।
झाइले मिए राबर भ्योंवाब्मुँ। चर चमैं बेल्ले क्रोसि स ह्राब्मुँ।”
सैवालेया परमेश्वरजी खी सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। तलेबिस्याँ खी सिबै सिबन् तल् आखाँमल।