17 ङ बिस्याँ आयोंब् नेरो आख्युब मुँ, दिलेया प्रभुजी ङलाइ मैंम्। क्हिजी ङलाइ ल्होसि ताँन् दुःखउँइँले फ्रेमिंम्। ओ ङए परमेश्वर, युनन् यमिंन्।
तलेबिस्याँ ङ आयोंब आख्युब मुँ, धै ङए सैं बेल्ले नइमुँ।
ङइ याहवेहने ग्वार ह्रिमा खीजी ङलाइ ज्वाफ पिंइ धै ङलाइ ङ्हिंन् लबै ताँन् सैमैंउँइँले ङ फ्रेमिंइ।
दुःख योंबै म्हिइ याहवेहने ग्वार ह्रिमा खीजी चए ताँ थेमिंइ धै चए ताँन् दुःखउँइँले फ्रेमिंइ।
“चम् ठिक के लबै म्हि ग,” बिसि ङए बारेर छ्याँबै ताँ पोंब्मैं सैं तोंसि छिं ङ्हाँल् योंसि कै तेरिगे। “ह्रोंसए के लबै म्हिल बिब् धों पोंब् धों तब् म्रोंसि याहवेह सैं तोंइमुँ। छतसि खीए मिं थेब् तरिगे!” बिसि चमैंइ खोंयोंन् बिरिगे।
ओ याहवेह, ङए परमेश्वर, क्हिजी लबै औदिबै केमैं नेरो क्हिजी ङिए ल्हागिर लबै चाँजोमैं ल्हेंन् मुँ। क्हिजी लबै औदिबै केमैं ल्हेंन् मुँ, छतसि ङइ च केमैंए बयन लल् आखाँ। क्हि धों तब अरू खाबै आरे!
परमेश्वरजी खैलसेया ङलाइ ल्होमिंम्, याहवेहजी ङ जोगेमिंम्।
तलेबिस्याँ याहवेहजी दुःख योंब्मैंए ताँ थेम्, धै झेलर च्युवाबै ह्रोंसए म्हिमैंलाइ खीजी वास्ता लम्।
दिलेया ङ आयोब् नेरो आख्युब मुँ; ओ परमेश्वर, ङए ङाँर युनन् युमिंन्! क्हिजी ङलाइ ल्होसि ताँन् दुःखउँइँले फ्रेमिंम्। ओ याहवेह, युनन् युमिंन्!
ओ याहवेह, ङए प्राथना थेमिंन् धै ज्वाफ पिंन्, तलेबिस्याँ ङ ङ्हाँदु नेरो आयों आख्युब् मुँ।
छबिमा येशूजी चने बिइ, “स्येलमैंला टिबै रो मुँ, नमेमैंला च्हों मुँ, दिलेया ‘म्हिए च्हलम्’ क्र क्ह्युबै क्ल्ह्यो या आरे।”
तलेबिस्याँ ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टजी ङ्योए फिर कति थेबै दयाम्हाँया लइमुँ बिब क्हेमैंइ सेइमुँ। येशू ख्रीष्टने तोन्दोंरि सै मुँलेया क्हेमैंए ल्हागिर ङ्हाँदु तइ। तलेबिस्याँ खीए ङ्हाँदुउँइँले क्हेमैं प्लब् तरिगे बिब खीए सैं मुँल।
छतसि ङ्योइ ढुक्कले बिले, “याहवेहजी ङलाइ ल्होमिंम्, छतसि ङ ङ्हिंरिब् आरे। म्हिमैंइ ङलाइ तो लल् खाँमुँ?”
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?
खीए फिर म्हिमैंइ तब आतब बिसि खीए आब्रु वासेया खीजी चमैंने खि आकिं। खीए फिर दुःख पिंब्मैंलाज्यै या खीजी धम्कि आपिं। बरु छेनाले निसाफ लबै परमेश्वरए फिर खीजी भर थेंइ।
क्हेमैंए ताँन् न्हुँ परमेश्वरए प्हलेर थेंन्, तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैंए वास्ता लम्।
चु ताँन् ताँए ग्वाइ पिंबै प्रभु येशूजी “क्ह्रोंसेंन, ङ युनन् युसिन् मुँ,” बिइमुँ। आमेन! ओ प्रभु येशू, युनन् यु!