16 दिलेया क्हिलाइ म्हैब्मैं ताँन् क्हिलाइन मैंसि सैं तोंरिगे धै छिं ङ्हाँरिगे! “क्हिजी जोगेमिंइ!” बिसि धन्यबाद पिंब्मैंइ खोंयोंइन् बिलै “याहवेह बेल्ले थेब मुँ!” बिसि बिरिगे!
खीन् पबित्र मुँ बिसि खीए मिं थेब् लद्; याहवेहलाइ म्हैब्मैंए सैं तोंरिगे।
क्हिजी बिबै ताँमैं ङए ल्हागिर मारा मुइ भन्दा थेब मुँ, च ताँमैंइ खोंयोंइ बिलै ङए सैं तोंन् लम्।
क्हिजी खोंयों जोगेमिंब् ङ्हे? धै क्हिजी फैबै क्ह्रोंसेंन्बै बाछा खोंयों पिंब् ङ्हे? बिसि ङए मि छेन्ले आम्रोंब् तल् खाँइमुँ;
क्हिजी खोंयों जोगेमिंब् ङ्हे बिसि क्हिए घ्याँ ङ्ह्योन-ङ्ह्योन् ङ नारल् खाँइ। दिलेया क्हिजी फैबै बाछार ङइ आशा थेंइमुँ।
ङ्हाँदुमैं चसि म्रेंब्मुँ, याहवेह म्हैब्मैंइ खीलाइन थेब् लब्मुँ। धै चमैं खोंयोंन् बिलै सोरिल् योंब्मुँ!
चमैंइ ङलाइ प्ह्रमा “क्हिइ लबै के ङिए मिइन म्रोंल् योंइ!” बिसि अझै ङए बिरोधर्न पोंम्।
“चम् ठिक के लबै म्हि ग,” बिसि ङए बारेर छ्याँबै ताँ पोंब्मैं सैं तोंसि छिं ङ्हाँल् योंसि कै तेरिगे। “ह्रोंसए के लबै म्हिल बिब् धों पोंब् धों तब् म्रोंसि याहवेह सैं तोंइमुँ। छतसि खीए मिं थेब् तरिगे!” बिसि चमैंइ खोंयोंन् बिरिगे।
दिलेया ठिक के लब्मैं बिस्याँ सैं तोंरिब्मुँ; चमैं परमेश्वरए उँइँर सैं तोंरिगे; चमैं सैं तोंबै कै तेरिगे!
एफिससर टिबै ताँन् यहूदीमैं नेरो ग्रिकमैंइ चु ताँ थेसि ङ्हिंयाँइ, धै प्रभु येशूए मिं क्वेइ।