9 तलेबिस्याँ क्हिउँइँलेन् म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंमुँ, क्हि चारबै ह्वे ग, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर ङि प्रल् योंइमुँ।
याहवेह ङए चारबै ह्वे नेरो ङए मुक्ति ग! ङ खाब्ने ङ्हिंब? याहवेहन् ङए रक्षा लबै किल्ला ग। छतसि ङ खाब् म्रोंसि ङ्हिंब?
ओ ङिलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर, क्हिजी ठिक के लमा थेब्-थेबै केमैंउँइँले ङिलाइ ज्वाफ पिंम्। पृथ्बीर्बै ताँन् साँदर टिबै ह्रेंमैं नेरो ह्रें-ह्रेंगोर्बै मा ङ्युँइए रेजरेबै ताँन म्हिमैंइ क्हिए फिर्न आशा थेंरिम्।
दिलेया ठिक के लप्रबै म्हि प्रबै घ्याँ चारबै ह्वे धोंन् तम्, च ह्वे त्हिंयाँ आधा समा बेल्ले चारदै ह्याम्।
येशूजी चने बिइ, “परमेश्वरए आशिक नेरो क्हिने क्यु ह्रिबै म्हि क्हिइ ङो सेस्याँ क्हिइ ङने क्यु ह्रिमल, धै खीजी खोंयों बिलै सोल् लमिंबै क्यु क्हिलाइ पिंमल।”
दिलेया ङइ पिंबै क्यु थुँब्मैं खोंयोंइ क्यु पिरिब् आरे। तलेबिस्याँ ङइ पिंबै क्यु चए न्होंर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिरि प्योरिबै मुल तब्मुँ।”
येशूजी धबै चमैंने बिइ, “ङ ह्युलर्बै चारबै ह्वे ग। ङए लिलि प्रबै म्हि मिछु खैबर प्रल् त्हुरिब् आरे। दिलेया चइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै चारबै ह्वे योंब्मुँ।”
“मिछु खैबै क्ल्ह्योउँइँले ह्वे चाररिगे” बिसि परमेश्वरजी बिइ। येशू ख्रीष्टए लिउँइँले परमेश्वरए चारबै ह्वे कति थेब् मुँ बिब ङिइ सेरिगे बिसि खीजी ह्रोंसए ह्वे ङिए खोंर चारल् पिंइमुँ।
तलेबिस्याँ ताँन् छ्याँबै दान बरदानमैं त्हिंयाँ नेरो लयाँ बनेबै परमेश्वरउँइँले युम्। तलेबिस्याँ खी खोंयोंइ ङ्हरि कुरि आत।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।
दिलेया येशू धोंले ङ्यो परमेश्वरए चारबै ह्वेर प्रइबिस्याँ ङ्योए सैं क्ह्रिसि ङ्योइ घ्रिइ-घ्रिने म्हाँया लमुँ, धै परमेश्वरए च्ह येशूए कोजी ङ्योए पाप ताँन् ख्रुमिंम्।
च सहरर मि म्रोंबै ल्हागिर त्हिंयाँ नेरो लयाँ आचैदि, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ह्वे चए फिर चारमुँ, च सहरर्बै बत्ति क्यु च्हजन् ग।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।