10 दुष्ट म्हिमैंइ ल्हें दुःख योंल् त्हुब्मुँ, दिलेया याहवेहए फिर भर लब्मैंलाइ बिस्याँ खीजी खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लसि रक्षा लमुँ।
आछ्याँबै के लब्मैंए फिर खीजी मि नेरो बारुद प्रामिंब्मुँ, धै ट्हुबिन् लास्युवाबै लल खैंइ चमैं ख्रोंवाब्मुँ।
आगुलाइ स्यारब्मैं चु ह्युलर टिल् आयोंरिगे, म्हिसैमैं युनन् नास तबर फेरिगे!
याकूबए परमेश्वरजी ल्होमिंबै म्हिइ आशिक योंम्, ह्रोंसए याहवेह परमेश्वरने चइ आशा लम्।
दिलेया याहवेहलाइ मान लब्मैं नेरो खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयार भर लब्मैंने खी सैं तोंमुँ।
दिलेया अरू देउतमैंए लिलि प्रब्मैंइ ह्रोंसए फिर्न ल्हें दुःख थौदिम्। च देउतमैंए मिंर कोए ख्रो ङइ पिंरिब् आरे, धै ङए सुँइ चमैंए मिं किंरिब् आरे।
च्हलाइ मान लसि फ्योद्, छ आलस्याँ खी ह्रिस खब्मुँ, धै क्हेमैं घ्याँर्न सिब्मुँ, तलेबिस्याँ खी युनन् ह्रिस खम्। खीए प्हलेर ग्वार ह्रिबर ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
याहवेहजी कति ल्हें ल्हयो खमुँ बिसि ह्रोंसैन म्हैसि क्होद्। खीए प्हलेर्न ग्वार योंबै म्हिइ आशिक योंमुँ!
थेब् प्हैंब्मैं ङाँइ आङ्ह्योब, धै स्योलिबै देवतामैं ङाँइ ल्हैदिब्मैंने आत्हुँब, याहवेहए फिर्न भर थेंब, छाबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ। 1
तलेबिस्याँ ओ याहवेह, ठिक के लब्मैंलाइ क्हिजी आशिक पिंम्, ढालइ धोंले क्हिए म्हाँयाजी चमैं जोगेमिंब्मुँ।
ओ स्वर्गर्बै सेनामैंए चिब याहवेह, क्हिए फिर भर थेंबै म्हिइ आशिक योंम्!
पापिमैं खना ह्याले दुःखन् योंमुँ, ठिक के लबै म्हिइ आशिक योंम्।
लोदा सैंदा लमा छेनाले ङिंबै म्हिल बिब् धों तब्मुँ, याहवेहए फिर भर थेंब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ताँन् आछ्याँबै सैमैंए जरन् मारा-मुइए म्हाँया लब् ग। मारा-मुइए लोबइ लमा को-कोइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लबन् पिवासि आछ्याँबै घ्याँउँइँ प्रयाइमुँ, धै चमैंए फिर सैदिलै आखाँन् तबै दुःख तइमुँ।