2 ओ ङए याहवेह परमेश्वर, ङ नमा ङइ क्हिने ल्होमिंन् बिसि ग्वार ह्रिइ, धै क्हिजी ङ सल् लमिंइ।
छतसि अब्राहामइ परमेश्वरने प्राथना लइ, धै परमेश्वरजी अबीमेलेक नेरो चए प्ह्रेंस्यो धै चए केब्स्योमैंइ धबै प्हसे योंल् खाँरिगे बिसि चमैं सल् लमिंइ।
याहवेहजी ङ थेबै दण्ड पिंइमुँ, दिलेया खीजी ङ सिल् आपिंइमुँ।
ओ ङए परमेश्वर, ङए म्रुँ, ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ, ङ खोंयोंन् बिलै क्हिलाइ धन्यबाद पिंब्मुँ।
खीजी चोयाबै सैं सल् लमिंमुँ धै चमैंए सैं क्होल् लमिंमुँ।
ओ ङए याहवेह परमेश्वर, क्हि ठिक निसाफ लबै परमेश्वर ग। छतसि ङलाइ तोइ दोष आरेब ठर्दिमिंन्, धै ङए बिरोधर पोंबै म्हिमैं सैं तोंल् आयोंरिगे!
तो ठिक मुँ च केन् ङइ लबइले क्हिजी ङ ल्होमिंम्, धै क्हिजी खोंयोंन् बिलै ङ क्हिए उँइँर्न थेंम्।
ङलाइ सैं तोंबै ताँ नेरो आनन्द तबै ताँमैं थेल् पिंन्; क्हिजी त्हुल भुँ लवाबै ङए ह्रिबमैं सरिगे धै ङ सैं तोंल् योंरिगे।
ओ याहवेह, ङने भों तिफुँइ आरे, छतसि ङए फिर ल्हयो खमिंन्; ओ याहवेह, ङए ह्रिबमैं नइमुँ, छतसि ङ सल् लमिंन्।
दिलेया ओ याहवेह, ङम् क्हिनेन् ग्वार ह्रिमुँ; धै न्हाँकर्न ङइ लबै प्राथना क्हिए उँइँर खम्।
खीजी बिइ, “क्हेमैंइ ङए ताँ छेनाले थेसि ङइ बिबै ताँन् ताँमैं नेरो ङए ठिममैं म्हाँदिइ बिस्याँ, ङइ मिश्रीमैं फिर कुलब् धों तबै नब-छबमैं घ्रि या क्हेमैंए फिर कुलरिब् आरे, तलेबिस्याँ क्हेमैं सल् लबै याहवेह ङन् ग।”