12 छतसि ङ तोइ आबिल्ले टिरिब् आरे, ङ क्हिलाइन थेब् लबै क्वेमैं प्रिंमुँ। ओ ङए याहवेह पारमेश्वर, ङ खोंयोंन् बिलै क्हिलाइन धन्यबाद पिंरिब्मुँ।
ओ ङए सो, चमैंए म्हि च्होंर आखो, चमैंने प्रब टिब आलद्, तलेबिस्याँ चमैं ह्रिस खसि म्हिमैं सैवाइमुँ, चमैंइ तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लसि क्ल्यामैंए मुल च थोवाइमुँ।
धै यहूदीमैं बेल्ले सैं तोंइ, तलेबिस्याँ तारे ङ्हिंल् आत्हुमल।
च त्हिंइ ङ्योइ शत्तुरमैंलाइ ट्होबै त्हिंइ ग। च त्हिंइ ङ्यो न्हुँ नेरो दु:खउँइँले फ्रेसि छिं ङ्हाँबै त्हिंइ ग। छतसि सैं तोंदै म्हाँदिद्। च त्हिंइर घ्रिइ घ्रिलाइ चबै सैमैं पिमिंन्, धै आयो-आख्युब्मैंलाइ चल् पिंन्,” बिसि प्ह्रिल।
ङ याहवेहए क्वे प्रिंब्मुँ, तलेबिस्याँ खीजी ङए फिर ल्हयो खम्।
त्हिंइ ह्रोंसे ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंब्मुँ धै खोंयोंन् बिलै ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
छतसि ङए सैं तोंइमुँ, ङए ज्यु या ढुक्क मुँ,
ङिए सैं खोंयोंइ बिलै परमेश्वरर्न तोंरिम्, धै ङि खोंयोंन् बिले क्हिए मिं क्वेरिम्। तिस्याँदे मैंन्
ओ ङए ज्यु, छोरद्! ओ बीणा नेरो सारङ्गी, क्ह्युरल्ले कै तेद्! तलेबिस्याँ नाँ न्होंन बिब सेरिगे!
दिलेया ङ बिस्याँ खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर आशा लरिब्मुँ, धै क्हिलाइन झन् थेब् लब्मुँ।
क्हिलाइ थेब् लबै क्वेमैं प्रिंमा ङए म्हदेमैं सैं तोंसि ओरब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ङ जोगेमिंइमुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङ क्हेमैंने बिमुँ, चुमैं छले आपोंस्याँ युँमामैंन् थेबै कैले ओरब्मुँ।”
तलेबिस्याँ ङिम् ङिइ म्रोंब नेरो थेबै ताँमै आपोंल्ले टिलन् आखाँ।”
“आमेन! ङ्योए परमेश्वरए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे! थेबै मान, ह्रब् सेब, धन्यबाद, ट्होब नेरो भोंब खोंयोंन् बिलै या खीलन् तरिगे। आमेन!”