1 ओ याहवेह, क्हिजी ङ गैरुउँइँले कैंडो तेमिंइ, धै ङ म्रोंसि ङए शत्तुरमैं निस्योल् आपिंइमुँ, छतसि ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
आस्याँ ङए शत्तुरइ, “ङइ च ट्होवाइ,” बिब्मुँ, धै ङ क्हुरियामा ङए शत्तुरमैं सैं तोंब्मुँ।
ओ याहवेह, दुष्टमैंए सैंर मैंब योल् आपिंनु, चमैंइ लबै चाँजोमैं फुवाद्, आस्याँ चमैं थेब् प्हैंब्मुँ। तिस्याँदे मैंन्
ओ ङए परमेश्वर, ङए म्रुँ, ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ, ङ खोंयोंन् बिलै क्हिलाइ धन्यबाद पिंब्मुँ।
ओ ङए परमेश्वर, ङइ क्हिए फिर्न भर लइमुँ, ङलाइ फा पिन् आलमिंन्, ङए शत्तुरमैं ङए फिर ट्होगों तल् आपिंन्।
झाइले ङए कारग्यु तखबै शत्तुरमैंए फिर खीजी ङए क्र कैंडो लमिंब्मुँ, छतसि खीए पबित्र तम्बुर ङ सैं तोंदै ओरादै ख्रो पिंखब्मुँ; धै भजन प्रिंदै याहवेहए मिं थेब् लब्मुँ।
क्हिए म्हिमैं जोगेमिंन्, धै ह्रोंसजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ आशिक पिंन्! चमैंए प्ह्रोंछैं तमिंनु, धै खोंयोंन् बिलै चमैंए वास्ता लमिंन्।
तोन् तोर्न ङए बिरोध लबै शत्तुरमैं ङ म्रोंसि सैं तोंल् आयोंरिगे, धै तोन् तोर्न ङलाइ हेल् लब्मैंइ मि स्युरसि ङलाइ प्ह्रल् आयोंरिगे।
ङए शत्तुरमैंइ ङए फिर ट्होल् खाँरिब् आरे। छतसि ङ म्रोंसि क्हि सैं तोंइमुँ बिब ङइ सेइमुँ।
ङए सुँइ खीने ग्वार ह्रिइ, धै ङए लेइ खीए मिं क्वेइ।
“चमैंए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि अरू ह्रेंमैंइ तले बिए? क्हिए के लब्मैंए बग्दिबै कोए खी क्हिजीन् किंम् बिसि अरू ह्रेंमैंइ सेरिगे! ङिज्यै या म्रोंरिगे!
छतसि ङिए चेंदो मुँबै ह्रेंमैंइ ङिलाइ बिल्लि लइमुँ, झाइले ङिए खागु टिबै म्हिमैंइ ङिलाइ प्ह्रसि निस्योम्।