3 याहवेहए कै मा ङ्युँइ फिर थेल् खाँम्, मान पिंल् त्हुबै परमेश्वर बेल्ले ओरम्, याहवेह थेबै कैले मा ङ्युँइए फि-फि ओरम्।
खीजी ह्रोंसए नुबै कोठार्बै दलिनमैं क्युमैंए फिर थेंम्; खीजी न्हाँमस्योमैं ह्रोंसए रथ बनेम्; खी खैंए प्ह्यामैंर प्ररिम्।
नोगिम्धों न्हाँग तमा कोंर गड्याङगुडुङ तइ, धै काम्लि तिम्लि रासि कोंर रुँदो न्हाँमस्यो राइ, धै बेल्ले ङ्हेबै थुतुरिए कै थेइ। छतमा ब्यारेकर मुँबै ताँन् म्हिमैं ङ्हिंसि थरथर त्हारइ।
छतसि याहवेहने प्राथना लमिंन्, तलेबिस्याँ चु मु ङ्हेब नेरो तिस्युइ सारुन् लइ। ङइ क्हेमैं ह्याल् पिंब्मुँ। तारे क्हेमैं अझै चुर टिल् आत्हु।”
झाइले मोशा फारो ङाँइले त्होंसि सहर बैरु ह्यासि याहवेह ङाँइ ह्रोंसए यो स्योंमा मु ङ्हेब नेरो तिस्यु युब टियाइ, धै नाँ या टियाइ।
चर रारिबै म्हिए हुलइ च कै थेसि “मु ङ्हेब् ग,” बिइ। कोइइ “स्वर्गदूत खीने पोंब् ग,” बिइ।
चइ बिइ, “ओ ङए आबामैं, आघें-अलिमैं, ङए ताँ थेद्। थेबै मान मुँबै परमेश्वरजी ङ्योए खे अब्राहाम हारानर टिब् भन्दा ओंसोंन् मेसोपोटामियार च ङाँर म्रोंयुसि
च लिउँइँ स्वर्गर परमेश्वरए मन्दिरर्बै म्रा थोंयाइ, धै खीजी फैबै बाछाए ठिम झोंथेंबै म्हदुस मन्दिर न्होंर म्रोंइ। च्हमा काम्लि तिम्लि चारइ, मु ङ्हेइ, सयो खइ धै थे-थेबै तिस्यु युइ।
छबिमा काम्लि तिम्लि राइ, थेबै कैमैं थेइ, बेल्ले मु ङ्हेइ धै बेल्ले थेबै सयो खइ। म्हिमैं बनेब् ओंनोंन् छाबै ङ्हिंन् ङ्हाँबै सयो खोंयोंइ आखल।
च लिउँइँ ङइ धबै कै थेइ। च कै म्हि हुलए कै धों तब, क्यु छारेए कै धों तब नेरो मु ङ्हेब् धों तब मुँल। च कैइ बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! तलेबिस्याँ याहवेह ङ्योए परमेश्वर, ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वर ग, खीजी ताँन् सैए फिर ग्याल्स लम्।
च राजगद्दिउँइँले काम्लि तिम्लि धोंबै चारबै बत्तिमैं म्रोंमल धै मु ङ्हेबै कैमैं थेमल। च राजगद्दिए उँइँरि मि लुँब् धोंबै बत्ति ङि मुँल। च बत्तिमैं परमेश्वरए प्ल्ह ङि मुँल।
झाइले च स्वर्गदूतइ ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर्बै मि भुर धूपारार तिगोंले झोंसि पृथ्बीर भ्योंवाइ। झाइले मु ङ्हेसि, काम्लि तिम्लि रासि पृथ्बीर सयो ह्याइ।