2 याहवेहए मिं क्वेसि खीलाइ लल् त्हुबै मान लद्, खी धोंलेन् पबित्र तसि खीए मिं क्वेद्।
क्हिजी नेल् त्हुबै त्हिंइर क्हिए म्हिमैं खेंमैंए सैंइ मैंसि नेबै ल्हागिर न्हागर्न खब्मुँ। न्हाँगर्बै शीत धोंले क्हिए फ्रेंसिमैं सियोनए पबित्र कोंमैंर क्हि ङाँर खब्मुँ।”
ङइ याहवेहने ताँ घ्रि ह्रिइमुँ, ङइ म्हैबै ताँ चुन् ग: खी टिबै क्ल्हयोर ङइ खीलाइ म्हैल् खाँरिगे, ङए छ्ह तिगोंन् याहवेहए धिंर टिल् योंरिगे, धै खीए छ्याँबै केमैं ङ्ह्योल् योंरिगे।
ङिए याहवेह परमेश्वरए आशिक ङिए फिर तरिगे, ङिए योइ लबै केमैं ङिए ल्हागिर छ्याँब् लमिंन्; ङिए योइ लबै केमैं छ्याँब् लमिंन्!
खीए उँइँर इजेत नेरो मान मुँ; खीए पबित्र क्ल्ह्यो म्रोंमा खी कति भोंब मुँ, कति छ्याँब् मुँ बिसि सेल् खाँम्।
तलेबिस्याँ ओ याहवेह, ह्युलए फिर ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वर क्हिन् म्रुँ ग; ताँन् देवतामैं भन्दा थेब क्हिन् मुँ।