4 चमैंइ लबै आछ्याँबै केमैं नेरो चमैंए योइ लबै केमैं ङ्ह्योसि योंल् त्हुबै दण्ड चमैंलाइ पिंन्; चमैंए योइ खैबै के लइमुँ छाबन् दण्ड चमैंलाइ पिंन्, चमैंइ योंल् तुबै दण्ड चमैंलाइ पिंन्।
ङ्योइ कति थेबै पाप ललेया ङ्योइ लबै पापए दण्ड खीजी ङ्योलाइ आपिं, धै ङ्योइ आछ्याँबै के ललेया ङ्योइ लबै छेरन् ङ्हाँबै केमैंए दण्ड खीजी आपिं।
क्हिजी पृथ्बीर चमैंए सन्तानमैं घ्रि या आचैल् लवाब्मुँ, धै चमैंए खलकमैं म्हिमैंए म्हाँजोउँइँले नास लवाब्मुँ।
ओ परमेश्वर, चमैंए दोष उँइँमिंन्; ह्रोंसइ चुबै ङोर चमैं खेंमैंन् फेरिगे; चमैंइ ल्हें अपराधमैं लइमुँ, छतसि चमैं पिवाद्, तलेबिस्याँ चमैं क्हिए बिरोधर राइमुँ।
ओ याहवेह, क्हिजी खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लमुँ। तलेबिस्याँ क्हिजी ताँन् म्हिमैंलाइ ह्रों-ह्रोंसइ लबै के अन्सार्बै नों सै पिंम्।
परमेश्वरजी खैले ल्हयो खमुँ, छलेन सैं सारो या लम् बिसि सैंर मैंन्। खीउँइँले फ्रेयाब्मैंने परमेश्वरजी सैं सारो लमुँ, दिलेया क्हेमैं परमेश्वरए ल्हयो न्होंरि टिरिस्याँ क्हेमैंइ परमेश्वरए ल्हयो योंम्। आस्याँ थोवाबै हाँगमैंलाइ धोंले क्हेमैंलाज्यै या थोवाब्मुँ।
अलेक्जेन्डर बिबै कुमालेइ ङलाइ बेल्ले दुःख पिंइ। प्रभुजी चलाइ चइ लबै के अनुसार्बै दण्ड पिंब्मुँ।
चइ खै लल चने छान् लद्, चइ तिल दुःख पिंल, क्हिइ ङ्हिल दु:ख पिंन्। चइ क्हेमैंलाइ तो सैइ म्हेरल् लल च भन्दा झन् म्हेरल् लबै सैइ क्हिइ चलाइ म्हेरल् लवाद्।
“थेद्! म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् नों पिंबर ङ युनन् युब्मुँ बिसि,” येशूजी बिइमुँ।