12 ङ सोजो घ्याँर प्रइमुँ ङइ ल्हें म्हिए म्हाँजोर क्हिए मिं क्वेब्मुँ।
ल्हें म्हि च्होंबै क्ल्ह्योर चमैंइ खीए बयन लरिगे, धै चिबनाँबमैं च्होंबै क्ल्ह्योर चमैंइ खीए मिं थेब् लरिगे।
याहवेहए मिं थेब लद्! ठिक के लब्मैंए म्हाँजोर नेरो म्हि ल्हें च्होंबै क्ल्ह्योर ङए सैं न्होंउँइँले याहवेहलाइ धन्यबाद पिंब्मुँ।
याहवेहजी इस्राएलीमैंने ताँ बिब् धोंले कुल-कुलर्बै म्हिमैं, याहवेहए कुलमैं, खीए मिंलाइ धन्यबाद पिंबर चु सहरर ह्यामुँ।
थेबै कै तेसि धन्यबादए क्वे प्रिंदै क्हिजी लबै औदिबै केमैंए बयन ङइ लप्रम्।
ओ याहवेह, क्हिए छ्याँबै घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्। ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंन्।
खीजी ङलाइ नास तबै होंल्दोउँइँले नेरो हिलए ढाबउँइँले तेसि पखइ, खीजी ङए प्हले पाराए फिर थेंमिंइ, धै ङ राबर भोंबै क्ल्ह्यो पिंइ।
चमैंए लिउँइँ ताँन् भन्दा च्योंबै बेन्यामीनए कुलइ अरूमैं डोरेइमुँ, चए लिउँइँ यहूदए कुलए चिब्मैं खइमुँ, धै जबूलून नेरो नप्तालीमैंए कुलमैं या खइमुँ।
भर लल् खाँबै म्हि खनिर ह्यालै ढुक्कले प्रम्, दिलेया छलु म्हिलु लबै म्हिलाइ बिस्याँ म्हिमैंइ स्याब्मुँ।
खीजी छ बिइमुँ, “ङए अलिमैंए उँइँर ङइ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ, म्हि च्होंए म्हाँजोर ङ क्हिए मिं क्वेब्मुँ।”