10 चमैंए योइ आछ्याँबै केमैं लम्, धै चमैंए क्योलो योइ खोंयोंन् बिलै ख्याब किंम्।
दिलेया ओ परमेश्वर, क्हिजी दुःख योंब्मैंए दुःख म्रोंमुँ, क्हिजी चमैंए दुःख ह्रोंसए योर्न किंमुँ, दुःख योंब्मैं ताँन् क्हिए प्हलेर्न खमुँ, खाबै आरेब्मैंलाइ ल्होमिंब क्हिन् ग।
तलेबिस्याँ ङ्ह्योद्, दुष्टमैंइ त्हलेर छोइ फैइमुँ; मिछु खैबै क्ल्ह्योउँइँले सोजो म्हिमैंलाइ ल्हिब् बिसि चमैंइ मे छोर थेंइमुँ।
क्ल्ह्योर रोरिमै या चइ आछ्याँबै चाँजोमैंन् लरिम्; छतसि च आछ्याँबै घ्याँर्न प्रम्; छले चइ आछ्याँबै केमैंन् लप्रम्।
क्हि फिब्लो पार्दिसि के लमुँ, छ्यारबै छुरिइ धोंले क्हिए लेइ नास लवाबै चाँजो लम्।
ख्याब आचद्, तलेबिस्याँ ख्याबइ म्हिमैं मि आम्रोंब् लवाम्, धै चइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आसे। छतसि छ्याब् आरेब्मैंइ निसाफ आयों।
तलेबिस्याँ चमैं आतुरले पाप के लबर ह्याम्, धै चमैं म्हि सैबर खोंयोंन् बिलै युनन् छेम्।
तलेबिस्याँ दुष्ट म्हिमैं आछ्याँबै केमैं आलन् समा रोल् आखाँ; धै आगुए न्होह्रों आलन् समा न्हरु आख।
न्हाँगर मि म्रोंबै लिउँइँ यहूदीमैंइ खेंमैंए न्होंर मत फैसि “पावल आसैन् समन् ङि तोइ आच तोइ आथुँ,” बिबै कसम चइ।