9 खीजी थेब् आप्हैंब्मैंलाइ ठिक घ्याँर डोरेमिंब्मुँ, धै चमैंलाइ खीए घ्याँर प्रबर लोमिंब्मुँ।
क्हिजी ल्हैदिबै के छेनाले लल् खाँबै म्हि ङलाइ तल् पिंनु, तलेबिस्याँ च केर्न ङए सैं तोंम्।
क्हिए ताँमैं ङइ क्वेंइमुँ; छतसि ज्ञान बुद्धिए छ्याँब ताँमैं ङलाइ लोमिंन्।
क्हिए सैंर मैंब पूरा लबै ल्हागिर ङलाइ लोमिंनु, तलेबिस्याँ क्हि ङए परमेश्वर ग! क्हिए खों बेल्ले छ्याँब मुँ, छतसि ङलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंनु!
याहवेहजी ङ्हाँदुमैं नेरो सैं च्योंब तब्मैंलाइ भों पिंमुँ, दिलेया दुष्टमैंलाइ बिस्याँ खीजी सर प्योवाम्।
तलेबिस्याँ ह्रोंसए म्हिमैं म्रोंसि याहवेह सैं तोंम्; कुरब्मैंलाइ खीजी ट्होगों लमिंम्।
ङ्हाँदुमैं चसि म्रेंब्मुँ, याहवेह म्हैब्मैंइ खीलाइन थेब् लब्मुँ। धै चमैं खोंयोंन् बिलै सोरिल् योंब्मुँ!
खीजी ङ धबै सोगों लमिंमुँ। ङइ खीए मिं थेब लरिगे बिसि खीजी ङ ठिक घ्याँर डोरेमिंम्।
ओ याहवेह, क्हिए छ्याँबै घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्। ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंन्।
क्हिजी सल्ला पिंसि ङलाइ डोरेमिंम्, धै लिउँइँ ङ क्हि ङाँर मान योंबै क्ल्ह्योर बोब्मुँ।
पृथ्बीर्बै आगुए न्होंर मुँब्मैं ताँन् जोगेबै ल्हागिर क्हि निसाफ लबर रेमा पृथ्बीर्बै म्हिमैं ङ्हिंसि आपोंल्ले टिइ। तिस्याँदे मैंन्
ङ ठिक घ्याँर प्रम्, धै ठिक निसाफ लम्,
थेब् आप्हैंब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वरउँइँले ह्युलर्बै हग योंब्मुँ।
येशूजी चने बिइ, “घ्याँ, क्ह्रोंसेंन्बै ताँ, नेरो छ्ह ङन् ग। ङउँइँले बाहेक् खाबै या परमेश्वर आबा ङाँर फेनेल् आखाँ।
“ओ दियाबलसए च्ह! क्हि ताँन् छ्याँबै केमैंए शत्तुर, ताँन् दुष्ट सैमैंइ प्लिंब नेरो स्योर तेब! क्हि प्रभुए सोजो घ्याँ खेदा-ख्योदे लब खोंयोंन् बिलै आपि वा?
झाइले चइ चने “येशूए लिलि प्रबै मुँयुँमैं-च्हमिरिमैं खाब् स्यालेन ङइ चमैंलाइ क्हासि यरूशलेमर बोल् पिंन् बिबै प्ह्रिछ्यामैं दमस्कस सहरर्बै म्हि च्हों धिंमैंए म्हिमैंए मिंरि प्ह्रिमिंन् ओ,” बिइ।
कुरल् खाँब, आछ्याँबै केमैं आल बिसि सैं फैल् खाँब। चु ताँन् पबित्र प्ल्हए रोमैं ग। छाबै रोमैं मुँबै म्हिमैंए ल्हागिर ठिम आचैदि।
ङ्योए ल्हागिर छारा नेरो खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै घ्याँ खीजी थोंमिंइ। खीए ज्यु ख्रो पिंबइले ङ्यो पर्दउँइँले तसि “ताँन् भन्दा पबित्र क्ल्ह्योर” होंल् खाँम्।
छतसि ताँन् आछ्याँबै ताँ नेरो दुष्ट केमैं लब पिवाद्, बरु परमेश्वर म्हाँदिसि खीए छ्वेर बिबै ताँ क्हेमैंए सैंर थेंसि च्योंने तद्। छलस्याँ क्हेमैं जोगेब्मुँ।
बरु ह्रोंसए सैं न्होंरि ख्रीष्टलाइ “प्रभु” मैंसि खीए सेवा छेनाले लद्। खाबज्यै या “क्हेमैंइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि तो योंम्?” बिसि ङ्योएस्याँ छ्याँबै सुँले ह्रिस आखल्ले ज्वाफ पिंबर खोंयोंइ बिले तयार तद्।
बरु क्हेमैंए सैंर आगुए फिर खोंयोंन् बिलै छ्याँब मैंन्। ह्रोंसए प्युँलाइ कच कच आलद्, खीने सैं क्ह्रिसि टिद्, छलब परमेश्वरए उँइँर बेल्ले छ्याँब तम्, छाबै घाँना खोंयोंइ आम्ह।