6 ओ याहवेह, स्योंम् ओंनोंन् ङए फिर मुँबै क्हिए थेबै दयाम्हाँया मैंमिंन्!
“ङए क्ल्हे अब्राहामए याहवेह परमेश्वर बेल्ले थेब मुँ। खीजी ङए क्ल्हेने फैबै बाछा पूरा लमिंइ। तलेबिस्याँ याहवेहजी ङलाइ घ्याँर डोरेसि ङए क्ल्हेए ङेंमैंए धिंर पखमिंइमुँ।”
धै याकूबइ छले प्राथना लइ, “ओ ङए बाज्यु अब्राहाम, ङए आबा इसहाकए परमेश्वर, ओ याहवेह, क्हिजी ङने ‘क्हि क्हिए ह्युलर क्हिए ङे-ट्हुमैं ङाँर ह्याद्। ङइ क्हिए तोन्दोंरि सै छ्याँब लमिंस्यो’ बिल।
दिलेया खीए मान लब्मैं खीजी खोंयोंन् बिलै म्हाँया लरिम्। धै चमैंए च्ह-क्वेंमैं,
खीजी क्हि कालउँइँले जोगेमिंम्; धै मुकुट कुब् धोंले खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया नेरो क्हिए फिर खीजी ल्हयो खम्।
याहवेहए मिं थेब् लद्! याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खीजी ङ्योए फिर ल्हयो खम्, धै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लरिम्!
खीजी चमैंए ल्हागिर ह्रोंसइ फैबै बाछा मैंइ, धै चमैंए फिर खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लबइले खीए सैं एइ।
याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खी स्वाब मुँ, खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्!
क्हिए ठिमर्बै ताँमैंइन ङए सैं तोंन् लमिंम्; छतसि ङ सोरिगे बिसि क्हिए ल्हयो ङए फिर थेंमिन्।
ओ याहवेह, ङए फिर खोंयोंन् बिलै ल्हयो खरिद्! क्हि भर थेंल् खाँबै परमेश्वर ग। क्हिजी ङलाइ खोंयोंन् बिलै म्हाँया लरिम्। छतसि ङलाइ जोगेमिंन्।
दिलेया, ओ याहवेह, ङ क्हिनेन् प्राथना लम्। क्हिजी तोक्दिबै त्हेर, ओ परमेश्वर, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाइ लमा क्हिजी खैलेबिलै ङलाइ जोगेमिंम् बिसि ज्वाफ् पिंन्।
ओ याहवेह, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया थेब मुँ, छतसि ङ ज्वाफ पिंनु; क्हिजी थेबै ल्हयो खसि ङए वास्ता लमिंन्।
इस्राएलए परवाए फिर लबै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया नेरो चमैंइ खोंयोंइ खीए फिर भर लल् खाँम् बिसि याहवेहजी मैंइमुँ। ङ्योए परमेश्वरजी जोगेमिंबै केमैं ह्युलर्बै ताँन् साँदर टिबै ह्रेंमैंइ म्रोंइमुँ।
क्हिए खोंयोंन् बिलै आखाँबै म्हाँयार क्हिजी मिश्रउँइँले फ्रेमिंबै म्हिमैं डोरेब्मुँ। क्हिजी ह्रोंसए भोंउँइँले चमैं क्हिए पबित्र क्ल्ह्योर डोरेब्मुँ।
च लिउँइँ याहवेह चए ओंसोंउँइँले ह्यासि छ बिसि ओरइ, “याहवेह, याहवेह! ङ म्हिमैंए फिर बेल्ले म्हाँया नेरो ल्हयो खबै पइरमेश्वर ग! ङ युनन् ह्रिस आख, थेबै म्हाँया लमुँ, भर पर्दिल् खाँब् मुँ।
खीए मान लब्मैंए पुस्ता-पुस्ताए फिर खीजी ल्हयो खम्।
परमेश्वरजी ङ्योए खेमैंने फैबै बाछा पूरा लसि ह्रोंसलाइ म्हाँदिबै इस्राएलीमैं ल्होबर खी युइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्योए परमेश्वरए ल्हयो म्हाँया मुँब मुँ, छतसि न्हाँगर प्योबै त्हिंयाँ धोंले खीए चारबै ह्वे स्वर्गउँइँले ङ्योए फिर चारब्मुँ।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए परमेश्वर, अथवा खीए आबाजी ङ्योए फिर ल्हयो खसि सैं क्होमिंम्। छतसि खीए मिं खोंयोंन् बिलेया थेब तरिगे।
क्हेमैंए फिर ख्रीष्ट येशूजी खैले म्हाँया लमुँ, छलेन ङज्यै या क्हेमैं ताँनए फिर म्हाँया लसि साँ खम्। चु ताँ परमेश्वरज्यै सेइमुँ।
क्हेमैं येशू ख्रीष्टने घ्रिन् तबइले सैं क्होल् लमिंबै भों, म्हाँया, पबित्र प्ल्हए संगति नेरो ल्हयो क्हेमैंने मुँ।
क्हेमैं परमेश्वरजी खोबै त्हाँबै पबित्र म्हिमैं ग। छतसि खीए म्हिमैं तबइले क्हेमैंइ आगुए फिर ल्हयो खसि छ्याँबै के लब, थेब् आप्हैंब, ह्रिस आखब, धै सैदिल् खाँब तद्।
दिलेया प्लबै म्हि घ्रिइ ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँलाइ खाँचो तब् म्रोंसेया चमैंए फिर सैं सारो लइ बिस्याँ, परमेश्वरए म्हाँया चने तम् रो वा?