5 क्हिए क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्, तलेबिस्याँ ङलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर क्हिन् ग; धै ङइ त्हिंतिमिंन् क्हिए फिर्न आशा लइमुँ।
“ओ याहवेह, क्हिजी जोगेमिंम् बिसि ङ पैंरिइमुँ।
चमैं छ्याँबै क्ल्ह्योर फेनेसि टिल् खाँरिगे बिसि खीजी चमैंलाइ ठिक घ्याँर डोरेइ।
ङए बानि ब्योर खै तब् मुँ बिसि ङइ क्हिने बिमा क्हिजी ङ जवाफ पिंइ; क्हिजी पिंबै ठिममैं ङलाइ लोमिंन्!
ओ याहवेह, क्हिए निसाफमैंइ बिब् धोंलेन् प्रब ङलाइ लोमिंन्; धै चमैंइ बिब् ङिंसि ङ लिउँइँ समा प्ररिगे।
क्हिए ताँमैं ङइ क्वेंइमुँ; छतसि ज्ञान बुद्धिए छ्याँब ताँमैं ङलाइ लोमिंन्।
क्हिए ठिम ङइ बेल्ले खोम्! त्हिंतिमिन् ङ चन् मैंरिम्।
ओ ङए परमेश्वर, ङइ त्हिंइ ह्रोंसे क्हिए मिंन् किंइमुँ, म्हुँइँस ह्रोंसे या क्हिनेन् ग्वार ह्रिइमुँ छान् ललेया ङ छिं आङ्हाँइमुँ।
छाबै म्हिमैंइन याहवेह ङाँइँले आशिक योंब्मुँ, धै चमैंलाइ जोगेमिंबै परमेश्वरजी चमैंलाइ ठिक ठर्दिमिंब्मुँ।
खीजी फैबै बाछाए ताँमैं ङिंब्मैंलाइ याहवेहजी खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लसि भर पर्दिल् खाँन्ले डोरेम्।
याहवेहजी ठिक निसाफ लमुँ, खी स्वाब मुँ, छतसि खीजी पापिमैंलाज्यै या ठिक घ्याँर प्रबर लोमिंम्।
ङ्योए परमेश्वर जोगेमिंबै परमेश्वर ग। याहवेह ङ्योए प्रभु ग, खीजीन् ङ्योलाइ सिबउँइले सोगों लमिंम्।
ओ ङिलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर, ङिइ क्हिए मिं थेब लरिगे बिसि ङिलाइ ल्होमिंन्। क्हिए मिं थेब लबै ल्हागिर ङिए पाप क्षमा लसि ङिलाइ जोगेमिंन्।
ओ प्रभु, ङए फिर दयाम्हाँया लमिंन्, तलेबिस्याँ ङ त्हिंइतिमिन् क्हिए मिं किंरिम्।
ओ याहवेह, ङलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर; ङइ त्हिंयाँ म्हुँइँस क्हिने ग्वार ह्रिइमुँ;
पापिमैं छ्याँब् तब् म्रोंसि क्हिइ ह्रिस आलद्, बरु त्हिंइतिमिन् याहवेहलाइ मान लरिद्।
ङए ताँ थेबै म्हिइ आशिक योंम्, चइ त्हिं ह्रोंसे ङए म्राउँइँन ङ्होरिमुँ, धै ङए म्रार पैंरिम्।
छलेन परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस खीने प्राथना लब्मैंए निसाफ खीजी आलमिं रो वा? क्हेमैंए ल्हागिर निसाफ लमिंबर खीजी क्हैल् लम् रो वा?
आबाजी ङए मिंर क्हेमैंलाइ ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह कुलमिंब्मुँ। खीजी क्हेमैंलाइ तोन्दोंरि ताँमैं लोमिंब्मुँ। धै ङइ क्हेमैंने ओंसोंन् बिबै ताँन् ताँमैं क्हेमैंलाइ चिमिंब्मुँ।
दिलेया क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लोमिंबै पबित्र प्ल्ह युब्मुँ, धै खीजी क्हेमैं ताँन् क्ह्रोंसेंन्बै छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंब्मुँ। खीजी ह्रोंसए सैंर मैंब् धोंले आपों। खीजी तो ताँ थेमुँ चन् पोंब्मुँ, धै लिउँइँ तखबै ताँमैं क्हेमैंने बिमिंब्मुँ।
‘ताँन् म्हिमैंलाइ परमेश्वरजीन् लोमिंब्मुँ,’ बिसि अगमबक्तामैंइ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिथेंइँमुँ। धै परमेश्वर आबाजी बिबै ताँ थेब्मैं नेरो लोब्मैं ङ ङाँर खम्।
परमेश्वरए प्ल्हजी डोरेबै घ्याँर प्रब्मैं परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं ग।
दिलेया ख्रीष्टजी ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंलाइ प्लिंमिंइमुँ, छतसि क्हेमैंलाइ अरू लोमिंबै म्हि आचैदि। ताँन् सैए बारेर खीए प्ल्हजी क्हेमैंलाइ लोमिंम्, खीजी लोमिंबै ताँ क्ह्रोंसेंन्बै ग, स्योर आङिं। छतसि पबित्र प्ल्हजी लोमिंबै ताँमैं ङिंनु, धै छ्ह तिगोंन् ख्रीष्टनेन् घ्रिन् तसि प्रद्।
तलेबिस्याँ राजगद्दिए म्हाँजोर मुँबै क्यु च्हजजीन् चमैंए प्ह्रोंछैं तसि रक्षा लब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै क्युए मूलर खीजी चमैंलाइ डोरेसि बोमिंब्मुँ। धै परमेश्वरजी चमैंए मिर्बै मिग्लि फ्योमिंब्मुँ।”