4 ओ याहवेह, ङलाइ क्हिए घ्याँ तेंमिंन्, क्हिए घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्।
क्हिजी ल्हैदिबै केमैं छेनाले क्होल् खाँरिगे बिसि क्हिजी लबै औदिबै केमैं ङइ मैंरिम्।
न्हाँग छजँ क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाए बारेर थेरिगे; तलेबिस्याँ क्हिए फिर्न ङइ भर थेंइमुँ। ङ प्रल् त्हुबै घ्याँ ङलाइ लोमिंनु, तलेबिस्याँ ङए सो ङ क्हि ङाँइन क्वेमुँ।
ओ याहवेह, क्हिए छ्याँबै घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्। ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंन्।
ओ याहवेह, ङए ताँमैंर न्ह तोमिंन्; ङइ दुःख तबै सो हेंमा क्हिजी थेमिंन्।
ओ याहवेह, ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ छतसि क्हिए ठिक घ्याँर ङ डोरेमिंन्; क्हिए घ्याँ ङए ओंसों सोजो लमिंन्।
ओ याहवेह, क्हिए घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्, धै क्हिए क्ह्रोसेंन्बै घ्याँर ङ प्रब्मुँ; क्हिए मिंलाइ ङइ मान लल् खाँरिगे बिसि ङए सैं खोंयोंन् बिलै क्हि ङाँइन तल् पिंन्।
क्हिए म्हाँया ङए फिर मुँ बिस्याँ, ङइ क्हिलाइ ङो सेल् खाँरिगे धै क्हिए उँइँर छ्याँबै केमैं लसि क्हिलाइ सैं तोंन् लल् खाँरिगे बिसि ङलाइ क्हिए घ्याँ उँइँमिंन्। चु ह्रें (जात) क्हिलन् ग बिसि मैंमिंन्।”
ङ ठिक घ्याँर प्रम्, धै ठिक निसाफ लम्,