3 क्हिए फिर भर थेंब्मैं खाबै या खोंयोंइ फा पिल् त्हुरिब् आरे, दिलेया फाकर्न धोका पिंब्मैं फा पिल् त्हुब्मुँ।
“जबूलूनए टिबै क्ल्ह्यो मा ङ्युँइए रेर तब्मुँ, च क्यु झाजमैं टिबै क्ल्ह्यो तब्मुँ। धै चए साँदा सिदोन समा तब्मुँ।
चमैंइ ङने छेरन् ङ्हाँबै ताँमैं पोंइमुँ, धै तोन् तोर्न चमैं ङए फिर ह्वाखम्।
थेब् प्हैंब्मैं फा पिन् तरिगे तलेबिस्याँ चमैंइ तोन् तोर्न ङए न्होह्रों लम्; दिलेया ङ बिस्याँ क्हिजी ल्हैदिबै केमैं मैंरिब्मुँ।
खैले केब्छैंमैंए मिइ ह्रोंसए क्ल्हेए योउँइँ ङ्ह्योमुँ, खैले क्येब्स्योए मिइ ह्रोंसए क्ल्हेस्योए योउँइँ ङ्ह्योमुँ, छलेन ङिए याहवेह परमेश्वरजी ङिए फिर ल्हयो आखन् समा ङिए मि खी ङाँइँन ङ्ह्योरिम्।
चए शत्तुरमैंलाइ ङइ फापिल् लवाब्मुँ, दिलेया चए क्रर मुकुट चारब्मुँ।”
दिलेया ङ प्हुँलुँ धोंन् तब् मुँ, म्हि आङिं बिसि म्हिमैंइ ङलाइ तोइ धोंइ आङ्हाँ, धै ङलाइ प्ह्रइमुँ।
याहवेहए घ्याँ ङ्ह्योरिद्; सैं च्योंब आलद्, खीजी क्हिए सैं भोंब् लमिंब्मुँ; छतसि ङ बिमुँ! याहवेहए घ्याँ ङ्ह्योरिद्।
ओ याहवेह, ङ फापिल् आत्हुरिगे, तलेबिस्याँ ङइ क्हिने ग्वार ह्रिइमुँ; दिलेया दुष्टमैं बिस्याँ फा पिन् तयारिगे; धै चमैं क्रोंर च्याँले टिरिगे।
स्योर ताँ पोंबै चमैंए म्हदेमैं म्रुयारिगे, तलेबिस्याँ चमैंइ थेब् प्हैंदै ठिक के लब्मैंए बिरोधर म्हि आच्हिल्ले पोंम्।
छ बिसि याहवेहए फिर आशा थेंसि ङ्योइ खीए घ्याँ ङ्ह्योरिम्; तलेबिस्याँ ङ्योलाइ ल्होमिंब नेरो ङ्योए रक्षा लबै परमेश्वर खीन् ग।
ङए फिर दुःख तमा ङए बिल्लि लदै निस्योब्मैं ताँन् फापिल् त्हुरिगे धै खैलातोला तबर फेरिगे! “ङिम् च भन्दा थेब् ग,” बिसि प्हैंब्मैं या ताँन् लि उँइँलै आखाँल्ले फापिल् त्हुरिगे।
याहवेहए घ्यार्न प्ररिद्, खीलाइन पैंरिद्। धै खीजी क्हेमैंलाइ चु ह्युलर्बै क्ल्हे तल् पिंब्मुँ; धै दुष्टमैं नास तब क्हिए मिइन म्रोंब्मुँ।
ङए ताँन् शत्तुरमैं फापिल् त्हुब्मुँ; धै खैता-खैता तयाब्मुँ, चमैं फाफिसि तिस्यार्न ङ ङाँइँले स्योयाब्मुँ।
क्ह्रोंसेंन ङए सोइ परमेश्वरर मत्त्रे भों न्हल् योंम्; खीजी ङ जोगेमिंम्।
छतसि ओ ङए सो, परमेश्वरर मत्त्रे भों न्हद्; ङए आशा खीजीन् पूरा लमिंम्।
तोन् तोर्न ङलाइ आखोब्मैं ङए क्रप्होमैं भन्दा ल्हें मुँ; तोन् तोर्न ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ; चमैंइ ङ सैल् म्हैम्। ङइ आलुडिबै सैमैं या चमैंइ खैले बिलेया पिंन् बिम्।
ओ याहवेह, ताँन् भन्दा थेबै प्रभु, ङइ लमा क्हिने आशा थेंब्मैं फापिल् आत्हुरिगे। ओ इस्राएलए परमेश्वर ङइ लमा क्हिलाइ म्हैब्मैं फापिल् आत्हुरिगे।
ङ छ्याब् ल्हैदिब्मैं फा पिसि मेब्रो तयारिगे; ङए न्होह्रों लल् म्हैब्मैं फापिन् तसि लि उँइँल् आखाँरिगे।
दिलेया छ्वेर प्ह्रिथेंबै चु ताँ पूरा तबर छ तब् ग, ‘चमैंइ तोनतोर्न ङलाइ हेल लइ बिसि चर प्ह्रिथेंइमुँ।’
दिलेया आम्रोंबै सैए आशा ङ्योइ थेंस्याँ ङ्योइ चए ल्हागिर तो दुःख तलेया ढुक्कले पैंरिल् त्हुम्।)