6 खीलाइ म्हैबै म्हिमैं छाबन् तम्, चमैंइ याकूबए परमेश्वरने त्होबै सैं लम्। तिस्याँदे मैंन्
याहवेहनेरो खीए शक्ति म्हैद्; खोंयोंन् बिलै खीलाइ म्हैद्।
लिउँइँ खबै सन्तानइ खीए के लब्मुँ, लिउँइँ खबै पुस्तमैंने या चमैंइ याहवेहए बारेर बिमिंब्मुँ,
“क्हेमैंइ ङए मोंड म्हैद्!” बिसि क्हिजी बिइ। छतसि ङए सैंइ क्हिने बिइ, “ओ याहवेह, क्हिए मोंड ङ म्हैब्मुँ।”
दिलेया दुष्टमैंइ पोंब् धोंले ङज्यै या पोंस्याँ क्हिए सन्तानलाइ ङइ दु:ख पिंमल।
येशूजी नथानेल खी ङाँइ खरिब् म्रोंसि चए बारेर बिइ, “ङ्ह्योत्ति, पक्क इस्राएलीथें घ्रि। चने तोइ छल आरे।”
परमेश्वरजी पिंम् बिसि फैबै बाछा अब्राहामए सन्तानमैंइ योंरिगे बिसि म्हिमैंइ बिश्वास लबइले परमेश्वरजी पिंइ। च थेबै दयाम्हाँया ठिमर्बै ताँमैं म्हाँदिबै सन्तानए ल्हागिर मत्त्रे आङिं, अब्राहामइ धोंले बिश्वास लब्मैंए ल्हागिरै ग। तलेबिस्याँ ङ्यो ताँनए खे अब्राहाम ग।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।