4 आछ्याँबै केमैं आलब्मैं, छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं, कु ङाँइ सैं आल्हैदिब्मैं धै स्योलिबै ताँर कसम आचब्मैंन्, याहवेहए कोंर क्रेल् खाँम्।
पृथ्बीरि म्हिमैंइ ल्हें आछ्याँबै केमैं लब्रें लइ। धै खोंयोंन् बिलै चमैंइ आछ्याँबै ताँमैं मत्त्रे मैंरिब याहवेहजी म्रोंइ।
न्हाँग छजँ क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाए बारेर थेरिगे; तलेबिस्याँ क्हिए फिर्न ङइ भर थेंइमुँ। ङ प्रल् त्हुबै घ्याँ ङलाइ लोमिंनु, तलेबिस्याँ ङए सो ङ क्हि ङाँइन क्वेमुँ।
आछ्याँबै के लब्मैंलाइ आखोब, दिलेया याहवेहने ङ्हिंब्मैंलाइ मान लब, ह्रोंसए न्होह्रों तलेया ङ लम् बिबै के पूरा लब,
ङइ ठिक के लबइले याहवेहजी ङ इनाम पिंइ, ङए योइ लबै छ्याँबै केमैं ङ्ह्योसि खीजी ङ आशिक पिंइ।
ओ याहवेह, ङए सैं क्हि ङाँइँन लमुँ।
ओ याहवेह, ङए योइ छ्याब् खबै केमैं तोइ आलइमुँ; छतसि क्हिए मिंर ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर क्हिए मिं क्वेदै ङ प्रम्।
ओ परमेश्वर, ङए खों छ्याँब लमिंन्, धै ङलाइ ठिक सैं पिंन्।
क्हिजी पिंबै मुक्तिउँइँले धबै ङ सैं तोंन् लमिंन्, धै आछ्याँबै केमैं या लदा आङ्हाँबै सैं पिंन्।
क्ह्रोंसेंन इस्राएलए ल्हागिर, छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैंए ल्हागिर, परमेश्वर स्वाब मुँ।
“ङए सैं छ्याँब मुँ; ङइ आछ्याँबै केमैं आलइमुँ, ङने पाप आरे,” बिसि खाबइ बिल् खाँमुँ?
छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वर म्रोंल् योंब्मुँ।
“ओ म्हिमैं! क्हेमैंइ तले छाबै के लमुँ? ङि या क्हेमैं धोंबन् दुःख सुख भुँदिबै म्हिमैंन् ग। चु स्योलिबै के पिसि क्हेमैं परमेश्वरउँइँ सैं एखरिगे बिसि ङिइ खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंब् ग। मु, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेबै सोगों परमेश्वर खीन् ग।
खीजी यहूदी नेरो अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंए न्होंरि तोइ सैरै या आफेल। चमैंइ येशूए फिर बिश्वास लबइले परमेश्वरजी चमैंए आछ्याँबै के क्षमा पिंसि चमैंए सैं या शुद्ध लमिंइ।
ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, चु ताँन् बाछामैं ङ्योए ल्हागिर्न ग। छतसि ङ्योए ज्यु नेरो सैं पापर च्होवाबै सैमैंउँइँले ङ्यो स्यो तले। झाइले ङ्यो परमेश्वरने ङ्हिंसि खीए उँइँर ज्युर सैंर छ्याँब् ततै ह्याले।
नेरो छमिं न्हब्मैं, फ्रें क्ल्योंब्मैं, मुँयुँमैंइ मुँयुँमैं म्हैब्मैं, रिंमैंइ रिंमैं म्हैब्मैं, म्हि क्हाइ बोब्मैं, ह्योमैं, स्योर्गुमैं, स्योर तेसि ग्वाइ पिंब्मैं नेरो ठिक ताँमैंए बिरोधर पोंब्मैंए ल्हागिर पिंइ।
छतसि ताँन् क्ल्ह्योजरे मुँयुँमैंइ ह्रिस आखल्ले, तोइ गनगन आलल्ले आछ्याँबै के आलबै यो क्वेसि प्राथना लरिगे बिब ङए सैं मुँ।
क्हेमैंए सैं परमेश्वर ङाँइ एद्, झाइले परमेश्वरै या क्हेमैं ङाँर खब्मुँ। ओ पापिमैं! आछ्याँबै के लब् पिसि छ्याँबै के लद्। सैं ङ्हिंरि लब्मैं! क्हेमैंए सैं छ्याँब लद्।
दिलेया खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिबै क्यु च्हजने मुँबै कितबर मिं मुँब्मैं मत्त्रे च सहरर होंल् योंब्मुँ। चर आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं, छेरन् ङ्हाँबै के लब्मैं नेरो स्योर ताँ पोंब्मैं खाबइ या होंल् योंरिब् आरे।