2 खीजी ङ पिंग्या छि मुँबै क्ल्ह्योर टिल् पिंमुँ, क्यु पिसि हार-हार तब सल् लबै क्यु ङाँर खीजी ङलाइ डोरेसि बोम्।
स्यों घ्रि मुँ, च स्योंइ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए म्हिमैं टिबै सहर नेरो खी टिबै पबित्र क्ल्ह्यो सैं तोंल् लम्।
झाइले चमैं एलीम बिबै क्ह्ल्योर फेखइ, चर च्युसे ङ्हिं क्युए मुल नेरो ङिच्यु खजूरए धुँमैं मुँल। चमैंइ च क्यु ङाँर्न प्ह्रों बनेसि टिइ।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
च लिउँइँ च स्वर्गदूतइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मुँबै स्यों ङलाइ उँइँइ। च स्यों बेल्ले टल्कदिबै तुथु धोंले वाँ-वाँ ब्योंब् मुँल। च स्यों परमेश्वर नेरो क्यु च्हजए राजगद्दिउँइँले त्होंसि,
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।
तलेबिस्याँ राजगद्दिए म्हाँजोर मुँबै क्यु च्हजजीन् चमैंए प्ह्रोंछैं तसि रक्षा लब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै क्युए मूलर खीजी चमैंलाइ डोरेसि बोमिंब्मुँ। धै परमेश्वरजी चमैंए मिर्बै मिग्लि फ्योमिंब्मुँ।”