7 ङलाइ म्रोंब्मैं ताँनइ ङउँइँ ङ्ह्योसि म्हदे म्लिंसि छ बिदै खरि च्यारम्:
ङलाइ छ्याब् ल्हैदिब्मैंए उँइँर ङ आखोबै म्हि तइमुँ; ङलाइ म्रोंमा चमैंइ क्र लाम्।
स्योर ताँ पोंबै चमैंए म्हदेमैं म्रुयारिगे, तलेबिस्याँ चमैंइ थेब् प्हैंदै ठिक के लब्मैंए बिरोधर म्हि आच्हिल्ले पोंम्।
अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर क्हिजी ङि आउ निस्योबै घ्याँ तल् पिंइमुँ, छतसि ङि म्रोंसि म्हिमैंइ क्र लाम्।
चमैंइ पुजुए मुकुट या बनेसि खीए क्रर कुमिंइ, क्योलो योरि रिंए प्हरे छेल् पिंइ, धै येशूए उँइँर च्हि तुँसि फ्योब् धों लसि “ओ येहूदिमैंए म्रुँ!” बिदै खीए बिल्लि लइ।
छाब म्रोंसि येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं ताँन् बैरु ह्याद्, चु कोलो आसिइमुँ, न्हरु च्हुइमुँ।” छबिमा चमैंइ आक्वेंसि येशूए बिल्लि लइ।
छले येशूए बिल्लि लसि चमैंइ सुपारि रङर्बै क्वें प्लिवासि खीए क्वेंन् खिमिंसि क्रूसर च्योबै ल्हागिर येशू बैरु बोइ।
च घ्याँर प्रब्मैंइ क्र लादै “ओहो, क्हिम् मन्दिर फुवासि धबै सोंरोर्न बनेम् बिबै म्हि आङिं वा? बिसि येशूए बिल्लि लइ।
येशूजी बिबै ताँ थेसि फरिसीमैंइ खीए बिल्लि लइ। तलेबिस्याँ चमैंए ल्हागिर मुइ थेबै सै मुँल।
च लिउँइँ हेरोद नेरो चए सिपाइमैंइ येशूए आब्रु वासि बेल्ले बिल्लि लइ। च लिउँइँ म्रुँइ खिब् धों तबै क्वें येशूलाइ खिमिंसि पिलातस ङाँर एमिंइ।