3 क्हिइ पिंबै ताँन् भेटिमैं खीजी मैंरिगे, धै क्हिइ ख्रोंइ पिंबै ख्रोमैं म्रोंसि खी सैं तोंरिगे। तिस्याँदे मैंन्
दिलेया हाबिलइ ह्रोंसए क्युए बगालउँइँले ओंसों फिबै छोबै क्यु भेटि पखइ। छतमा याहवेह हाबिल नेरो चए भेटि म्रोंसि सैं तोंइ।
याहवेहजी सियोनउँइँले क्हिए फिर आशिक पिंरिगे! क्हिइ ह्रोंसए छ्ह तिगोंन् यरूशलेमर छ्याँब तब म्रोंरिगे!
स्वर्ग नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहजी सियोनउँइँले क्हिए फिर आशिक पिंरिगे।
धै क्हिए सैं तोंल् लबर म्हिमैंइ ठिक ख्रोमैं पिंखब्मुँ, मिर ख्रोंसि पिंबै ख्रोमैं नेरो अरू पिंल् त्हुबै ख्रोमैं म्हिमैंइ पिंब्मुँ, छले साँडेमैं क्हिए मिंर ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर पखब्मुँ।
छबिमा कर्नेलियस ङ्हिंसि स्वर्गदूत ङाँइ ङ्ह्योबै-ङ्ह्योबन् लसि, “बिल् त्हुबै ताँ तोइ मुँ वा?” बिइ। स्वर्गदूतइ चने बिइ, “क्हिइ ङ्हाँदुमैंए खाँचो टार्दिमिंबै छ्याँबै केमैं नेरो क्हिइ लबै प्राथना परमेश्वरए उँइँर फेनेइमुँ।
ख्रीष्टजी ङ्योए फिर म्हाँया लसि ङ्योए पाप ख्रुबर परमेश्वरए ल्हागिर लिंबै थाँ खबै धुप धों तसि ह्रोंसन् ख्रो तसि ङ्योए ल्हागिर सिमिंइ। छतसि क्हेमैंज्यै या ताँनए फिर म्हाँया लसि परमेश्वरए सैं तोंन् लबै केमैं लसि छ्ह थोल् त्हुम्।
छतसि क्हेमैं या येशू ख्रीष्टउँइँले परमेश्वरजी खोबै सैंर्बै ख्रो पिंबै ल्हागिर पबित्र खेगिमैं तसि खोंयोंइ तरिबै पारा धोंले पबित्र प्ल्ह टिबै धिं बनेदै ह्याद्।