2 याहवेह नेरो खीजी छ्युगु फोसि त्हाँबै म्रुँए बिरोधर ह्युलर्बै म्रुँमैं राम्, धै चर्बै चिब्मैं खागु तसि खेंमैंए न्होंर मदो लसि
ओ याहवेह, ङए प्रभु अधिकार किंसि क्हिए क्योलोउँइँ टिम्; ह्रिस खबै त्हेर खीजी म्रुँमैं त्हुलफुँ लवाब्मुँ।
छतसि ओ म्रुँमैं! बुद्धि मुँब् तद्; ओ ह्युलर्बै क्रथे मिंथेमैं, न्हक्रों मिक्रों तद्।
ठिक केमैं लब क्हिजी खोमुँ, आछ्याँबै केमैं बिस्याँ क्हिजी आखो। छतसि परमेश्वर, क्हिए परमेश्वरजी क्हिए थुमैंलाइ भन्दा क्हिलाइ ल्हें आशिक पिंसि क्हिए सैं तोंन् लमिंइमुँ;
ङ्ह्योत्ति, म्रुँमैं खागु तसि नेबर खइ,
दिलेया सियोन कों म्रोंसि चमैं प्लेटोयाइ; धै ङ्हिंसि भौदिह्याइ।
ओ याहवेह, शत्तुरमैंइ क्हिलाइ खैले प्ह्रइमुँ, धै मुर्ख म्हिमैंइ क्हिए मिंलाइ स्यारइमुँ बिसि मैंमिंन्।
क्हिए बिरोधीमैं ओरब धै क्हिए शत्तुरमैं प्होंब नेब लदै ह्याब आम्लेमिंन्!
एदोमथेंमैं नेरो इश्माएलीमैं, मोआबीमैं नेरो हग्रिमैं,
ङए के लबै म्हि दाऊदलाइ ङइ योंइमुँ; ह्रोंसए पबित्र छ्युगु फोसि ङइ चलाइ त्हाँइमुँ।
प्हँना न्हाँगर क्हेमैंइ याहवेहए चारबै ह्वे म्रोंब्मुँ, क्हेमैंइ याहवेहए बिरोधर गनगन लब खीजी थेइमुँ। ङि खाब् जा क्हेमैं ङिए बिरोधर गनगन लब? ङिम् खीजी बिब् धोंले प्रब्मैं मत्त्रे ग्।”
याहवेहए बिरोधर म्हिए ज्ञान बुद्धि, चाँजोमैं नेरो खैतबै सल्ला केर आफे।
ङ्ह्योब् लिब्मैंइ खीने स्योर तेना बिब् सेसि हेरोद बेल्ले ह्रिस खइ। चइ मुसारा म्रोंबै त्हे च ङ्ह्योब् लिब्मैंने ङ्योएसि ओंसोंन् था सेल् खाँल। छतमा चमैंइ बिबै त्हे मैंसि हेरोदइ बेथलेहेम नेरो च खागुबै नाँसजरेबै ङ्हिंदि न्होंर्बै मुँयुँ कोलोमैं ताँन् सैबर ल्हैदिइ।
झाइले ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो यहूदी चिबनाँब्मैं कैयाफा बिबै ख्रो पिंबै खेगि क्रथेए दरबारर खागु तइ।
झाइले ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो थेबै म्हि च्होंर्बै चिबनाँब्मैं ताँनइ येशू सैबै ल्हागिर खीए बिरोधर स्योर्गु ग्वाइ पिब्मैं योंल् खाँम् उ बिसि म्हैबर होंइ।
न्हाँक्कर्न, ख्रो पिंबै ताँन् खेगि चिब्मैं नेरो यहूदी चिबनाँब्मैंइ येशूलाइ सैब् बिसि खीए बिरोधर मत लइ।
च त्हेर्न को-कोइ फरिसीमैं येशू ङाँर खसि खीने बिइ, “छुइले छ्युडिह्याद् तलेबिस्याँ हेरोद म्रुँइ क्हि सैल् म्हैइमुँ।”
चइ ह्रोंसए आघें सिमोनने त्होसि बिइ, “ङिइ मसीह त्होइ।” (मसीह बिब ग्रिक क्युइर परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग।)
ङलाइ हेल लब्मैंइ ङए आबालाज्यै या हेल लम्।
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिइ परमेश्वरए ताँ पोंम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्हइ प्लिमिंम्।
परमेश्वरजी नासरतथें येशूलाइ पबित्र प्ल्ह नेरो शक्तिजी प्लिंमिंसि खीजी छ्याँबै केमैं लदै, दुष्टइ ह्रुगुदिब्मैं सल् लमिंदै प्रइ, तलेबिस्याँ परमेश्वर खीने बालु मुँल।
छतमा च सर क्हुरियाइ, धै “ओ शाऊल, शाऊल, क्हिइ तले ङ छले ह्रुगुदिरिमुँ?” बिबै कै चइ थेइ।
क्हिजी छ्याँबै के खोमुँ, धै आछ्याँबै के आखो। छतसि ओ परमेश्वर, क्हिए परमेश्वरजी क्हिलाइ त्हाँसि क्हिए थुमैं न्होंर क्हिलाइ ताँन् भन्दा थेबै मिं पिंसि छ्युगु फोसि सैं तोंन् लमिंइ।”