1 अरू ह्रेंमैंइ तले जाल रोमुँ? धै म्हिमैंइ तोन् तोर्बै ताँमैं तले मैंम्?
खैंइ नोइ बोबै त्हुल धोंले ङइ चमैं त्हुल भुँ लवासि घ्याँर्बै हिल धोंले ङइ चमैं भ्योंवाइ।
चमैंइ क्हिए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं मैंलेया, धै ङो चुसि क्हिए न्होह्रों लल् म्हैले या चमैंए सैंर मैंब् धों तरिब् आरे।
ह्रें-ह्रेंमैं ङ्हिंसि त्हारम् धै ग्याल्समैं लायाम्; खीजी थेब कै तेमा पृथ्बी बिलेयाम्।
स्वर्गर्बै सेनामैंए चिब याहवेह ङ्योने बालु मुँ; ङ्योलाइ जोगेमिंबै किल्ला याकूबए परमेश्वर ग। तिस्याँदे मैंन्
ओ याहवेह, अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ; धै ह्यु-ह्युलर ह्यासि क्हिए मिंर क्वे प्रिंब्मुँ।
क्हिए बिरोधीमैं ओरब धै क्हिए शत्तुरमैं प्होंब नेब लदै ह्याब आम्लेमिंन्!
चमैंइ स्योर तेसि क्हिए म्हिमैंलाइ ङो चुइमुँ, क्हिए खोबै म्हिमैंए बिरोधर चमैंइ ताँ लइमुँ।
दिलेया च आधे लब्मैंइ क्ल्हेए च्ह खरिब् म्रोंमा ‘झन्, चम् हग योंल् त्हुबै च्ह ग। चलाज्यै या सैवाले! चलाइ सैवास्याँ चए ताँन् सै न्होर ङ्योलन् तब्मुँ,’ बिसि मत लइ।
चमैंइ प्ह्रिब् धोंले म्हिमैंइ म्हिए च्ह अरू ह्रेंमैंए योर पिंवाब्मुँ। चमैंइ खीए बिल्लि लसि थुइब्मुँ धै खीए आब्रु वाब्मुँ।
यहूदाए ताँ थेसि चमैं सैं तोंसि “ङिइ क्हि मुइ पिंस्यो,” बिसि बाछा फैइ।
छबिमा ल्हें म्हिमैं क्ह्रिसि पावल नेरो सिलासए फिर ह्वाखइ। सहरर्बै निसाफ लब्मैंइ चमैंए क्वें ट्होवासि भ्योंवाइ, धै चमैं प्हरेइ प्रुद् बिसि ल्हैदिइ।
चु ताँ थेसि चमैं बेल्ले ह्रिस खसि चमैंलाइ सैल् म्हैइ।
चमैंइ क्यु च्हजए बिरोधर ल्हडें लब्मुँ। दिलेया क्यु च्हज नेरो खीजी हुइसि त्हाँबै बिश्वास लबै म्हिमैंइ चमैंलाइ ट्होवाब्मुँ, तलेबिस्याँ खी प्रभुमैंए फिर्बै प्रभु नेरो म्रुँमैंए फिर्बै म्रुँ ग।”