11 चु ताँमैंउँइँलेन् क्हिए केब्छैंइ तो लल् त्हुम् बिसि सेमुँ, चु ताँमैंइ बिब् धों लस्याँ थेबै इनाम योंम्।
क्हिजी फैबै बाछा ङए लेर बेल्ले लिंब तइमुँ, क्वे खुदु भन्दै या ङए सुँर च बेल्ले लिंइमुँ।
क्हिए बिरोधर ङइ पाप आलरिगे बिसि क्हिजी बिबै ताँमैं ङए सैं न्होंर जोगेसि थेंइमुँ।
मारा नेरो चाँदिए हजार टुक्र भन्दै या क्हिए सुँउँइँले त्होंबै ठिम ङए ल्हागिर बेल्ले छ्याँब मुँ।
दुष्ट म्हिइ छलु म्हिलुए के लम्; दिलेया छलु म्हिलु आलल्ले ठिक के लबै म्हिइ खैलसे या इनाम योंम्।
छलेन बुद्धि क्हिए सोए ल्हागिर खुदु धोंन् ग; क्हिइ च योंल् खाँइ बिस्याँ, च क्हिए इनाम तब्मुँ, धै क्हिइ थेंबै आशा पूरा तब्मुँ।
परमेश्वरए ताँ आङिंबै म्हिमैं प्हुँयाम्, परमेश्वरए ठिम म्हाँदिबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ।
दिलेया फरिसीमैं नेरो सदुकीमैं न्होंर्बै ल्हें म्हि या खीने बप्तिस्मा किंबर खब् म्रोंसि यूहन्नइ चमैंने बिइ, “ओ प्हुरि धों तबै म्हिमैं, परमेश्वरए ह्रिसउँइँले स्योल् खाँम् बिसि खाबइ क्हेमैंने बिइ?
‘क्हिइ बर्त टिमा’ म्हिमैंइ म्रोंरिगे बिसि आङिं। दिलेया क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी म्रोंरिगे। आम्रोंन्ले लबै के म्रोंबै परमेश्वर आबाजी क्हेमैं इनाम पिंब्मुँ।
क्हिइ दान पिंमा खाबज्यै या आसेल्ले पिंन्। आम्रोंल्ले पिंब् म्रोंबै क्हिए आबाजी क्हिलाइ इनाम पिंब्मुँ।
छतसि क्हेमैंइ प्राथना लमा ह्रोंसए कोठा न्होंर होंनु, धै म्रा तोरसि आम्रोंल्ले मुँबै परमेश्वर आबाने प्राथना लद्। आम्रोंल्ले लबै केमैं म्रोंबै परमेश्वर आबाजी क्हेमैंलाइ इनाम पिंब्मुँ।
छतसि चु ताँ मैंसि छेनाले टिद्! सोंदिं समन् त्हिंयाँ म्हुँइँसा मिक्लि पिंदै ताँन् म्हिमैंने ङइ लोमिंबै ताँ आम्लेद्।
क्हेमैंलाइ फाफिन् लबर ङइ चु ताँ प्ह्रिब् आङिं, ह्रोंसए खोबै कोलोमैंलाइ धोंलेन् क्हेमैंलाज्यै या लोदा सैंदा लबर प्ह्रिब् ग।
ओ अलि-अङाँमैं, ङि क्हेमैंलाइ अर्थि पिंमुँ: प्ल्हेउमैंलाइ हौदिद, सैं च्योंब्मैंलाइ सैं भोंब लमिंन्, आखाँब्मैंलाइ ल्होमिंन्, ताँन् म्हिमैंने ह्रिस आखनले सैदिद्।
मोशाइ मिश्र ह्युलर्बै ताँन् सै न्होर योंब् भन्दा ख्रीष्टए ल्हागिर आगुइ स्यारलै सैदिइ टिब थेबै ताँ मैंइ, तलेबिस्याँ परमेश्वरउँइँले लिउँइँ योंबै इनाम चइ ङ्ह्योरिल।
दिलेया परमेश्वरए ठिमर्बै ताँमैं छेनाले थेसि चर बिब् धोंलेन् प्रबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ। तलेबिस्याँ ठिमइ छ्याँबै छ्ह खैले थोल् त्हुम् बिबै ताँमैं लोमिंम्, धै ठिमर्बै ताँमैं आम्लेबै म्हि ठिमइ बिब् धोंलेन् लरिम्।
क्हेमैंइ स्वर्गर्बै इनाम योंबै ल्हागिर के लरिइमुँ। छतसि च इनाम आम्हरिगे, बरु ताँन् इनाम योंरिगे बिसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।
च लिउँइँ “चु ताँ प्ह्रिद्: प्रभुए फिर बिश्वास लबइले तारे पिरु दु:ख योंसि सिब्मैंइ आशिक योंब्मुँ,” बिसि स्वर्गउँइँले युबै कै ङइ थेइ। झाइले पबित्र प्ल्हजी बिइ, “चु ताँ क्ह्रोंसेंन् ग। चमैंइ दु:खले लबै केमैंए नों योंसि छिं ङ्हाँल् योंब्मुँ।”