47 ङए शत्तुरमैंने खि किंब नेरो म्हिमैंलाइ ङए न्होंर थेंमिंब परमेश्वरन् ग।
खी ङए फिर खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लबै परमेश्वर नेरो ङए किल्ला ग, ङलाइ खाबज्यै तोइ लल् आपिंब ङलाइ जोगेब परमेश्वर ग, खी ङए ढाल ग, खीए प्हलेर्न ङ ग्वार योंमुँ। खीजी अरू ह्रेंमैंलाइ ङए न्होंर थेंमिंमुँ।
खीजी ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैं ङिए न्होंर पखइ, धै म्हिमैंलाइ ङिए प्हले न्होंर लमिंइ।
खो, याहवेहए मिंर ङ्यो क्वे प्रिंले! ङ्यो रक्षा लमिंबै पारा ङाँर ह्यासि सैं तोंदै कै तेसि ओरले!
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ह्रोंसए न्होह्रों लब्मैंने खोंयोंइ खि आकिंन्। चमैंलाइ परमेश्वरए ह्रिसर्न पिवाद्, तलेबिस्याँ “खि किंबै के ङल् ग, ङजीन् खि किंब्मुँ,” बिसि छ्वेर प्ह्रिइमुँ।