39 क्हिजी ङ शत्तुरमैंने नेबै ल्हागिर भोंब लमिंइ; क्हिजी ङए शत्तुरमैं ङए प्हलेर कुरामिंइ।
परमेश्वरजीन् ङलाइ भोंब लमिंम्, धै ङइ लल् म्हैबै केमैं खीजी छ्याँब् लमिंम्।
ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केइन दुष्ट म्हिमैं सैवाब्मुँ, धै ठिक के लब्मैंलाइ आखोब्मैंइ दण्ड योंब्मुँ।
“क्हिजी लबै केमैं औदिले छ्याँब मुँ!” बिसि परमेश्वरने बिद्। “क्हिए शक्ति बेल्ले थेब् मुँ, छतसि क्हिए शत्तुरमैं ङ्हिंसि क्हिए उँइँर कुरम्।
दिलेया ङने त्होल् आम्हैबै म्हिइ ह्रोंसलाइन नास लम्; ङलाइ हेल लबै म्हिइ कालने म्हाँया लम्।”
ङलाइ हेल लब्मैंइ ङए आबालाज्यै या हेल लम्।
परमेश्वरजी तोन्दोंरि सै ख्रीष्टए प्हले न्होंर थेंमिंइ। ङ्यो बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर परमेश्वरजी ख्रीष्टलाइ तोन्दोंरि सैए फिर क्ल्हे लमिंइ।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।