21 तलेबिस्याँ ङ याहवेहए घ्याँर प्रइमुँ, ङए परमेश्वरउँइँले ह्रेंगो तसि ङइ आछ्याँबै केमैं आलइमुँ।
क्हिए निसाफमैंइ बिब् धोंलेन् ङ प्ररिइमुँ, तलेबिस्याँ छले प्रबर क्हिजीन् ङ लोमिंइमुँ।
म्हिमैंए केए ल्हागिर बिब् ग बिस्याँ, क्हिए सुँर्बै ताँउँइँलेन् न्होह्रों लबै केउँइँले ङइ ह्रोंसलाइ जोगेसि थेंइमुँ।
ओ याहवेह, ङने तोइ छ्याब् आरे बिसि उँइँमिंन्, तलेबिस्याँ ङइ छ्याब् खबै केमैं आलइमुँ, धै ङइ तिफुँइ छाइ-छुइ आतल्ले क्हिए फिर्न भर लइमुँ।
ओ ठिक निसाफ लबै परमेश्वर, सैं नेरो खों खैतब मुँ बिसि क्हिजी ङ्ह्योम्। दुष्ट म्हिमैंइ लबै आछ्याँबै केमैं सदसुदुले म्हवाद्, दिलेया ठिक के लब्मैं भोंब लमिंन्।
“ओ ङए च्हमैं, तारे ङए ताँ थेद्; ङए घ्याँर प्रब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
छतसि परमेश्वर नेरो म्हिमैंए उँइँर खोंयोंन् बिले ङए सैंइ लद् बिब् धोंले ठिक के मत्त्रे ङइ लबै भों लरिमुँ।
ङि क्हेमैंने टिमा ङिने तोइ छ्याब् आरेल, ङिइ लबै केमैं ठिक मुँल, ङिइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं पोंमल बिबै ताँर क्हेमैं नेरो परमेश्वर या साक्षि मुँ।
च म्हिमैं ङ्योए संगतिउँइँले त्होंइ ह्याइ, तलेबिस्याँ चमैं ङ्योल आङिंल। चमैं ङ्योल ङिंस्याँम् ङ्योनेन् टिमल। दिलेया चमैं ताँन् ङ्योल आङिं बिसि उँइँबर चमैं त्होंसि ह्याब् ग।