11 मिछु खैब खीजी ह्रोंसए नेंबै सै लइ; क्युइ म्लोंग्या लवाबै रुँदो न्हाँम्स्यो खीजी ह्रोंसए टिबै क्ल्ह्यो लइ।
खीजी ह्रोंसए नुबै कोठार्बै दलिनमैं क्युमैंए फिर थेंम्; खीजी न्हाँमस्योमैं ह्रोंसए रथ बनेम्; खी खैंए प्ह्यामैंर प्ररिम्।
तलेबिस्याँ दुःख तमा खीजी खी टिबै क्ल्ह्योर ङलाइ जोगेसि थेंमिंब्मुँ, खीए पबित्र तम्बु न्होंर खीजी ङ लोसि थेंमिंब्मुँ, धै थेबै पाराए फिर खीजी ङ नुल्ले थेंमिंब्मुँ।
दुःख तमा क्हेमैंइ ङने ग्वार ह्रिइ, धै क्हेमैंए दु:खउँइँले ङइ फ्रेमिंइ। मु ङ्हेबै क्ल्ह्योउँइँले खाबज्यै आम्रोंल्ले ङइ क्हेमैंलाइ ज्वाफ पिंइ; मेरिबार त्होंखबै क्युर ङइ क्हेमैंए जाँच लइ। तियाँदे मैंन्
ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरने ग्वार ह्रिबै म्हि तोन्दोंरि लल् खाँबै परमेश्वरए छरि न्होंर टिरिब्मुँ।
खीए कारर्ग्युले न्हाँम्स्यो नेरो मिछु खैब मुँ; राजगद्दिर टिसि खीजी ठिक केमैं नेरो ठिक निसाफ लम्।