10 चमैंए सैंर दयाम्हाँया तोइ आरे, दिलेया चमैं बेल्ले थेब् प्हैंसि पोंम्।
चमैंए खों सारो मुँ, चमैंइ खाबलाज्यै या दयाम्हाँया आल। दिलेया ङए सैं बिस्याँ क्हिए ठिमर्बै ताँमैंर्न तोंरिम्।
थेब प्हैंब्मैंइ प्ह्रब नेरो ह्रब् सेब् प्हैंब्मैंइ हेल लब ङिइ ल्हें सैदिरिइमुँ।
स्योर ताँ पोंबै चमैंए म्हदेमैं म्रुयारिगे, तलेबिस्याँ चमैंइ थेब् प्हैंदै ठिक के लब्मैंए बिरोधर म्हि आच्हिल्ले पोंम्।
शत्तुरइ बिइ, ‘ङइ चमैं ल्हासि स्याब्मुँ, लुडिबै सैमैं ङ चुब्मुँ, च लुडिबै सैमैंउँइँले तो लदा ङ्हाँमुँ च ङ किंब्मुँ। ङइ ङए सेलाँ (तरवार) ट्हुइसि चमैं सैवाब्मुँ।’
दिलेया फारोइ बिइ, “याहवेह बिब खाब् रो? ङइ तले चए ताँ ङिंसि इस्राएलीमैं ह्याल् पिंब? याहवेह ङइ ङो आसे, छतसि इस्राएलीमैं ङइ ह्याल् आपिं।”
तलेबिस्याँ चु म्हिमैंए सैं क्होल् आखाँब् तइमुँ। चमैंए न्ह थेल् आखाँब् तइमुँ, झाइले चमैंए मि च्युँ लइमुँ। तिंयाँ चमैंए मिइ म्रोंल् खाँस्याँ, चमैंए न्हइ थेल् खाँस्याँ, झाइले चमैंए सैंइ क्होल् खाँस्याँ, चमैं ङ ङाँइ एखमल, धै ङइ चमैं सल् लमिंमल।
तलेबिस्याँ चमैंए खों सारो तइमुँ, चमैंए न्ह थेल् आखाँब् तइमुँ, धै चमैंइ मि च्युँल्ले टिइमु। आस्याँ चमैंए मिइ म्रोंब्मुँ, चमैंए न्हइ थेब्मुँ, चमैंए खोंइ क्होब्मुँ, धै चमैं सैं एसि ङ ङाँर खब्मुँ, ङइ चमैंलाइ सल् लमिंब्मुँ बिसि परमेश्वरजी बिइमुँ।
चमैंइ ङिम् ङिन् ग बिब् प्हैंसि थे-थेबै ताँमैं लम्, धै भर्खर आछ्याँबै घ्याँ पिसि छ्याँबै घ्याँर ल्हैदिब्मैंलाइ ज्युउँइँले खबै इच्छार लोब उँइँमिंसि फस्ला फस्लु लवाम्।