4 दिलेया अरू देउतमैंए लिलि प्रब्मैंइ ह्रोंसए फिर्न ल्हें दुःख थौदिम्। च देउतमैंए मिंर कोए ख्रो ङइ पिंरिब् आरे, धै ङए सुँइ चमैंए मिं किंरिब् आरे।
चने बालु परमेश्वर ताँ सेबै क्ल्ह्योर याकूबइ युँमा घ्रि क्योइ। च लिउँइँ चइ चए फिर अँगुरए खुगु नेरो छ्युगु युमिंइ।
दुष्ट म्हिमैंइ ल्हें दुःख योंल् त्हुब्मुँ, दिलेया याहवेहए फिर भर लब्मैंलाइ बिस्याँ खीजी खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लसि रक्षा लमुँ।
कु पूजा लब्मैं ताँन् फापिल् त्हुम्, कुलाइ थेबै सै ङ्हाँसि फ्योब्मैं ताँन् फापिल् त्हुम्; छतसि ओ ताँन् देवतामैं, खीए प्हले फ्योद्!
“ङइ बिबै ताँन् ताँ क्हेमैंइ सैंर थेंन्। अरू देवतामैंए मिं या आकिंन्। क्हेमैंए सुँउँइँले देवतामैंए मिं या आकिंन्।
केर आफेबै स्युलिबै सैमैंर सैं पिंबै म्हिमैंइ परमेश्वरउँइँले योंबै दयाम्हाँया योंल् आङिं।