2 ङइ याहवेहने बिइमुँ, “क्हि ङए प्रभु ग; ङए ल्हागिर क्हि मत्त्रे छ्याँब ग, अरू तो सै या छ्याँब आरे।”
“क्हेमैंइ ङए मोंड म्हैद्!” बिसि क्हिजी बिइ। छतसि ङए सैंइ क्हिने बिइ, “ओ याहवेह, क्हिए मोंड ङ म्हैब्मुँ।”
दिलेया ओ याहवेह, ङइ क्हिए फिर्न भर लइमुँ; ङइ बिमुँ: “क्हिन् ङए परमेश्वर ग।”
ङए ल्हागिर स्वर्गर क्हि बाहेक अरू खाब् मुँ? धै पृथ्बीरै या क्हि बाहेक ङइ खोब खाबै आरे।
ओ याहवेह, ङिए क्ल्हे, ह्युल तिगोंन् क्हिए मिं बेल्ले थेब मुँ! क्हिए मिंर क्वे प्रिंब मु भन्दा क्होवाइ थेनेम्।
चइ ङने छ बिसि बिन्ति लब्मुँ, ‘क्हि ङए आबा, ङए परमेश्वर ग, धै क्हिजी ङ जोगेमिंसि रक्षा लमिंम्।’
याहवेहए बारेर ङ बिब्मुँ, “खी ङए ग्वार योंबै क्ल्ह्यो नेरो ङए किल्ला ग, खी ङए परमेश्वर ग, खीए फिर ङइ भर थेंम्।”
छलेन क्हेमैंज्यै या ह्रोंसने ल्हैदिबै ताँन् केमैं लल् खाँसि ‘ङि केर आफेबै केब्छैं ग, ङिइ ललन् त्हुबै के मत्त्रे लइमुँ।’ बिद्।”
छबिमा थोमाइ खीने “ओ ङए प्रभु, ओ ङए परमेश्वर!” बिइ।
“खाबज्यै या परमेश्वरलाइ तोइ सै पिंइमुँ वा? परमेश्वरजी खाबलाज्यै तोइ सैए खि फोल् आत्हु।”