4 ओ नुबै मु नेरो मुए फिर्बै क्युमैं, खीलाइन थेब् लद्!
झाइले परमेश्वरजी बिइ, “क्युए म्हाँजोर क्ल्ह्यो घ्रि तरिगे, धै चइ क्यु ङ्हिंबाँ लरिगे,” बिमा
परमेश्वरजी बनेसि च क्ल्ह्योए न्होंर्बै नेरो फिर्बै क्यु स्यो-स्यो लमिंमा छान् तयाइ।
नोआ टुब्ब्रा बर्ष तबै सालर्बै म्हैंन ङ्हिंर्बै च्युसे ङिगैं तमा मुउँइँले नाँ युबै युबन् तइ। धै पृथ्बी न्होंर्बै थे-थेबै क्युए मुल्मैं ताँन् त्होंयाँइ।
खीजी ह्रोंसए नुबै कोठार्बै दलिनमैं क्युमैंए फिर थेंम्; खीजी न्हाँमस्योमैं ह्रोंसए रथ बनेम्; खी खैंए प्ह्यामैंर प्ररिम्।
दिलेया मु नेरो पृथ्बी ङ्ह्योबर खी कुरम्।
खी स्योंम् ओंनोंन् स्वर्गर स्युरम्; मु ङ्हेब् धोंले खी ह्रोंसए कै तेम्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी यरूशलेमलाइ जोगेमिंब्मुँ धै यहूदाए सन्तानमैं टिबै सहरमैं धबै बनेब्मुँ, झाइले म्हिमैं चर टिब्मुँ धै च क्ल्ह्योए क्ल्हे चमैं तब्मुँ;
येशूए फिर बिश्वास लबै ङइ ङो सेबै म्हि घ्रिलाइ च्युसे प्लिदि भन्दा ओंसों परमेश्वरजी तल सोंर्बै स्वर्ग समा क्वेबोइ। चलाइ ज्युर्न बोइ उ प्ल्ह मत्त्रे बोइ च ङइ आसे, च ताँ परमेश्वरजी सेइमुँ।