9 खेदोमैं नेरो कगए प्हसेमैं ङ्हेमा खीजी चल् पिंमुँ।
ह्रोंसए ल्हागिर नेरो ताँन् खालर्बै सो प्ह्याबै सैमैंइ चबै ल्हागिर ताँन् खालर्बै चबै सै पसि क्हिने बालु थेंन्।”
सो प्ह्याबै तोन्दोंरि सैलाइ खीजी चबै सै पिंम्। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
मुर प्हुरबै नेमामैं ङ्ह्योद्। चमैंइ खेति या आल, रोमैं या आखु, चमैंला धन्सारमैं या आरे। दिलया क्हेमैंए स्वर्गर्बै परमेश्वर आबाजी चमैं चल् पिंम्। च नेमामैं भन्दा क्हेमैं झन् थेब आङिं वा?
“कगामैं ङ्ह्योत्ति! चमैंइ खेति आल्हैदि, रो या आखु, चमैंल भकारि आरे, धनसारमैं या आरे। दिलेया परमेश्वरजी चमैंलाइ चल् पिंरिइमुँ। छाबै नमेंमैं भन्दा क्हेमैं झन् बेल्ले थेब मुँ।