7 नुबै क्ल्ह्योउँइँले ह्रोंसए यो स्योमिंनु, प्ल्होंखबै बाडि नेरो आगुए ह्युलर्बै म्हिमैंए योउँइँले ङ जोगेमिंसि फ्रेमिंनु।
प्ल्होंखबै बाढिइ धोंले चमैंइ ङि गास घ्रिन् लवामल; धै प्हलें ङिए फिर प्रमल;
ङलाइ आगुए ह्युलर्बै म्हिमैंए योउँइँले जोगेमिंसि फ्रेमिंनु। चमैंए सुँइ स्योर ताँमैं पोंमुँ, धै चमैंइ कसम चलेया स्योलिबै ताँ पोंमुँ।
खीजी स्वर्गउँइँले ह्रोंसए यो स्योंसि ङलाइ क्हासि, मा ङ्युँइए गैरुउँइँले ङलाइ चैंसि तेमिंइ।
ङ भन्दा भोंबै शत्तुर नेरो ङलाइ आखोब्मैंउँइँले खीजी फ्रेमिंइ, तलेबिस्याँ चमैं ङ भन्दा बेल्ले भोंब मुँल।
ङए ताँ थेबै तोंदोंन् चमैंइ ङइ बिब् धोंन् लम्, अरू ह्युलर्बै म्हिमैं या ङए उँइँर कुरम्।
तलेबिस्याँ स्याँमैंइ ङए न्होह्रों लम्; ल्हयो आखब्मैंइ ङलाइ सैल् म्हैइमुँ; चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ आमैं। तिस्याँदे मैंन्
चुइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लम्, ‘ङ परमेश्वरए च्ह ग,’ बिसि चुइ बिमल। छतसि परमेश्वरजी चुने म्हाँया लम् बिस्याँ खीजीन् तोगो चुलाइ जोगेमिंरिगे।”
झाइले च स्वर्गदूतइ ङने बिइ, “च फ्यालुस्यो मुँबै सहरए कारर्ग्युबै स्योंमैं क्हिइ म्रोंइमुँ वा? चमैंए अर्थ स्यो-स्यो ह्युलमैं, स्यो-स्यो म्हिमैं, स्यो-स्यो ह्रेंमैं नेरो स्यो-स्यो क्युइमैं ग।