7 ङइ क्हिए मिं थेब् लल् खाँरिगे बिसि झेलर च्युब् धों तबै दुःखउँइँले ङ फ्रेमिंनु! छले क्हिजी ङए फिर छ्याँब् लब् म्रोंसि ठिक के लब्मैं ङए कारर्ग्युले खागु तखब्मुँ।
ओ ङए सो, याहवेहजी क्हि छ्याँब लमिंइमुँ, छतसि धबै तिखे छिं तद्।
ङ ल्हें सोसि क्हिए ताँमैं ङिंरिगे बिसि ह्रोंसए के लबै म्हिलाइ बिब् धों मैंब् धों लमिंनु।
क्हिजी बिबै ताँर ङइ आशा थेंइमुँ; छतसि क्हिलाइ मान लब्मैं ङलाइ म्रोंसि सैं तोंरिगे!
ङ याहवेहए क्वे प्रिंब्मुँ, तलेबिस्याँ खीजी ङए फिर ल्हयो खम्।
ओरदै ङ याहवेहने ग्वार ह्रिमुँ, ङए फिर ल्हयो खमिंन् बिसि थेबै कै तेदै ङइ याहवेहने यो छ्युँ लम्।
ओ याहवेह, ङइ क्हिए मिं थेब लरिगे बिसि ङए सो जोगेमिंनु! क्हिजी खोंयोंइ ठिक के लमुँ, छतसि ङए दुःखउँइँले फ्रेमिंनु!
ओ याहवेह, ङए शत्तुरमैंउँइँले ङ जोगेमिंनु! तलेबिस्याँ क्हिए प्हलेर्न ङ ग्वार योंबर खइमुँ!
आगुइ क्र ओलै आपिंब्मैंलाइ याहवेहजी ठिक निसाफ लमुँ, खीजी फो ख्रेंब्मैंलाइ चल् पिंमुँ। याहवेहजी कैदिमैं बैरु तेमिंम्,
क्हिजी ङलाइ शत्तुरए योर फेल् आपिंइमुँ, धै क्हिजी ङए प्हले प्ल्हाबै क्ल्ह्योर थेंमिंइमुँ।
ङए सोइ याहवेहर्न सैं तोंरिब्मुँ; दुःख योंब्मैं चु ताँ थेसि छिं ङ्हाँब्मुँ।
ङइ छेन् लना-लन् ङए न्होह्रों लब्मैंइ ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं पोंम्।
यरूशलेमर्बै तगररि ङइ क्हिए मिं थेब लरिमा क्हिजी ङलाइ जोगेमिंबइले ङ सैं तोंसि चर टिल् योंरिगे बिसि ङ कालए सुँउँइँले फ्रेमिंन्।
क्हिलाइ म्रोंसि ङए शत्तुरमैं लिग्याँइ तोसि न्हेयामा क्हिए उँइँर्न थुरसि नास तयाम्।
सैवालेया परमेश्वरजी खी सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। तलेबिस्याँ खी सिबै सिबन् तल् आखाँमल।
च आङ्हिंन्ले दुःख सैदिबै म्हिमैंने ङ्योइ ङ्हो सब्मैं बिम्। स्योंम्बै अय्यूब बिबै म्हिइ सैदिबै दु:ख नेरो प्रभुजी लिउँइँ चए फिर ल्हें आशिकइ प्लिंमिंइ बिबै ताँ या क्हेमैंइ थेइमुँ। छतसि प्रभुजी दयाम्हाँया लम् बिबै या ङ्योइ सेइमुँ।