4 दुष्ट के लब्मैंने बालु आछ्याँबै के लबर ङए सैं ह्याल् आपिंन्, धै चमैंए लिं-लिंबै चबै सैमैं ङइ चल् आत्हुरिगे।
आमाइ छबिमा च ह्यासि र-म्होदोंमैं सै पखसि आमाने पिंइ। झाइले याकूबए आबा इसाहकइ खोबै ट्हा चइ ह्योमिंइ।
ङए सैंर तोइ सैलैया लोब् आखरिगे बिसि ङए सैंर क्हिए बिबै ताँमैं थेंमिंन्।
दुष्ट म्हिमैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैंने बालु ङलाइ दण्ड आपिंन्! चमैंइ ह्रोंसए ङ्हेब्मैंने बालु छ्याँबै ताँ लम्, दिलेया चमैंए खोंर बिस्याँ आछ्याँबै ताँ मैंम्।
ङिलाइ पापर च्होल् आपिंनु, दुष्टउँइँले जोगेमिंनु। [तलेबिस्याँ ग्याल्स, शक्ति नेरो थेबै मान खोंयोंइ बिले क्हिलन् ग। आमेन।]
ङइ तो बिम् बिस्याँ: क्हेमैंइ चलेया, थुँलेया, तो ललेया परमेश्वरए थेबै मान तबै ल्हागिर मत्त्रे लद्।
छतसि न्ह क्रों मि क्रों तद्, खाब तोदोंए ताँ आङेंन्। तलेबिस्याँ “आछ्याँबै के लब्मैंने प्रस्याँ छ्याँबै म्हि या आछ्याँबन् तयाम्।”
छतसि याहवेहजी छ बिइमुँ: “क्हेमैं च आछ्याँबै म्हिमैंए म्हाँजोउँइँले त्होंइ खो, क्हेमैं चमैं ङाँइले स्यो तल् त्हुम्। पापर च्होवाबै सैमैं आछुइद्, झाइले ङइ क्हेमैं ङ ङाँर खल् पिंस्यो।
जाँच लबर दुःख तमा खाबज्यै या “परमेश्वरजी ङलाइ पापर च्होबर दु:ख पिंइ” आबिरिगे, तलेबिस्याँ आछ्याँबै केउँइँले परमेश्वरए जाँज तल् आखाँ, खीजी खाबलाज्यै या जाँच आल।
धबै स्वर्गउँइँले छ बिबै कै ङइ थेइ, “ओ ङए म्हिमैं, खो! च सहरउँइँले त्होंसि चुर खो। चए फिर तखबै थेबै दुःख क्हेमैंइ नोल् आत्हुरिगे चइ लबै पापर चने बालु आप्रद्।