10 लुँरिबै मिए राब चमैंए फिर उँयारिगे! बेल्ले लुँरिबै मिर चमैं भ्योंवारिगे, धै रेलै आखाँन्ले चमैं हिल् मुँबै होल्दोंर तेयारिगे!
झाइले याहवेहजी सदोम नेरो गमोराए फिर मुउँइँले मि नेरो बारुद कुल्मिंइ।
आछ्याँबै के लब्मैंए फिर खीजी मि नेरो बारुद प्रामिंब्मुँ, धै ट्हुबिन् लास्युवाबै लल खैंइ चमैं ख्रोंवाब्मुँ।
खीजी क्हिए फिर सिपाइमैंइ छेबै म्ह्रुछु तबै मेमैंइ दण्ड पिंब्मुँ, धै झ्याडिर लुँरिबै मिए राबइ ख्रोंवाब्मुँ।
क्हि युबै त्हेर क्हिजी चमैं लुँरिबै मिर भ्योंवाब्मुँ, याहवेहजी ह्रोंसए ह्रिसर चमैं क्ल्ह्योंवाब्मुँ, धै मिइ चमैं ख्रोंवाब्मुँ।
दिलेया ओ परमेश्वर, क्हिजी दुष्टमैं नास तबै होंल्दोंर भ्योंवाब्मुँ; म्हि सैब्मैं नेरो छलु म्हिलु लब्मैं आधा बैंसर्न सियाब्मुँ। दिलेया ङइ बिस्याँ क्हिए फिर्न भर थेंइमुँ।
छतब् म्रोंसि ताँन् ह्रेंर्बै म्हिमैं ङ्हिंब्मुँ, चमैंइ परमेश्वरजी लबै केए बयन लब्मुँ, धै खीजी लबै केमैं छेनाले क्होल् म्हैब्मुँ।
याहवेहजी ठिक निसाफ लम्, छतसि ङ खीलाइ धन्यबाद पिंम्, धै ताँन् भन्दा थेबै याहवेहए मिंर ङ क्वे प्रिंब्मुँ।
सोजो म्हिलाइ वाँसि आछ्याँबै घ्याँउँइँ बोयाबै म्हि ह्रोंसन् ङोर फेम्, दिलेया सोजो म्हिइ आशिक योंम्।
म्हि सैए सैं खोंयोंइ छिं आङ्हाँ; छतसि चए छ्ह तिगोंन् च खैता-खैता तप्रम्; दिलेया खाबज्यै चलाइ आल्होरिगे, चए ख खाबज्यै आलरिगे।
मिए राबर भ्योंवाब्मुँ। चर म्हिमैं बेल्ले क्रोसि स ह्राब्मुँ।
झाइले मिए राबर भ्योंवाब्मुँ। चर चमैं बेल्ले क्रोसि स ह्राब्मुँ।”
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिबै कितबर मिं आरेबै म्हिमैंलाइ परमेश्वरजी च मि मुँबै होंल्दोंर भ्योंवाइ।
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”