3 याहवेह बेल्ले स्वाब मुँ, छतसि खीए मिं थेब लद्; खीजी म्हिमैंए फिर ल्हयो खम्, छतसि खीए मिंर क्वे प्रिंन्।
तलेबिस्याँ याहवेह स्वाब मुँ, खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिमुँ, पुस्ता-पुस्ता समान् खीए फिर ङ्योइ भर लल् खाँम्।
याहवेहए मिं थेब् लद्! याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खीजी ङ्योए फिर ल्हयो खम्, धै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लरिम्!
याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खी स्वाब मुँ, खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्!
याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खी स्वाब मुँ, धै खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
क्हि स्वाब मुँ, क्हिजी छ्याँबै के लम्; क्हिए निसाफइ बिब् धोंले प्रब ङलाइ लोमिंन्।
याहबेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खी स्वाब मुँ। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
हल्लेलूयाह! ङ्योए परमेश्वरए क्वे प्रिंब बेल्ले छ्याँब ताँ गो, खीए मिं थेब् लब कति सैं तोंबै ताँ मुँ।
ओ ठिक के लब्मैं, सैं तोंदै याहवेहए मिंर भजन प्रिंन्! छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैंइ खीए मिंर क्वे प्रिंब ङ्हेंम्।
लिंबै चबै सैमैं चसि म्रेंब् धोंले ङए सो छिं ङ्हाँब्मुँ, ङए सुँइ सैं तोंबै क्वेमैं प्रिंसि क्हिलाइन थेब् लब्मुँ,
येशूजी चने बिइ, “क्हिइ छ्याँबै केए बारेर तले ङने ङ्योएमुँ? परमेश्वर घ्रि मत्त्रे छ्याँब मुँ। खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंदा ङ्हाँस्याँ क्हिइ परमेश्वरजी बिबै ताँमैं ङिंल् त्हुम्।”