4 दिलेया क्हिजी क्षमा पिंम्, छतसि ङइ क्हिलाइ मान लम्।
ओ याहवेह, ङइ आछ्याँबै केमैं ल्हें लइ। ङलाइ क्षमा पिंन्, तलेबिस्याँ क्हि क्षमा पिंबै परमेश्वर ग।
तलेबिस्याँ ओ प्रभु, क्हि स्वाब नेरो क्षमा पिंरिब् मुँ, क्हिए मिं किंब्मैं ताँनलाइ क्हिजी खोंयोंइ आनुबै थेबै म्हाँया लम्।
छले यहूदीया, गालील नेरो सामरियार्बै चर्चर शान्ति तइ धै चर्च भोंब् तइ। चमैंइ प्रभुलाइ म्हाँदिदै प्रमा पबित्र प्ल्हजी चमैंए सैंर भों पिंइ। छतमा प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं ल्हें ततै ह्याइ।
छतसि ख्रीष्ट येशूए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर दण्ड आरे।
ङिइ बिबै सैं तोंबै ताँ चुन् ग: परमेश्वरजी ख्रीष्टउँइँले ताँन् म्हिमैंलाइ खीने बालु क्ह्रिल् लमिंइमुँ। म्हिमैंइ लबै पापए सजैं परमेश्वरजी आपिं। छतसि म्हिमैंलाइ खीने बालु क्ह्रिल् लमिंबै ल्हागिर खीए बारेर्बै ताँ म्हिमैंने बिमिंबै जिम्मा ङिलाइ पिंथेंइमुँ।
ङ्योइ लबै पाप त्होमिंबै ल्हागिर ख्रीष्टजी को बग्दिसि ङ्योलाइ खामिंइ, ङ्योए आछ्याँबै केमैं क्षमा लमिंइ। परमेश्वरए दयाम्हाँया बेल्ले थेब् मुँ!
खीजीन् ङ्योए पाप क्षमा लमिंसि ङ्यो जोगेमिंइमुँ।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ बिस्याँ थेबै जग धोंले भोंब मुँ। च जगए फिर पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ, “प्रभुजी खीए म्हिमैं ङो सेमुँ” धै “प्रभए मिं किंब्मैं ताँन् आछ्याँबै केउँइँले ह्रेंगो तल् त्हुम्।”