3 ओ याहवेह ङए परमेश्वर, ङए फिर मि ङ्ह्योमिंन्, धै ङने ज्वाफ पिंन्, ङलाइ धबै भों पिंन्, आस्याँ ङ क्रोंर फेब्मुँ।
क्हिए ठिम ङइ आम्लेइमुँ, छतसि ङए दुःख ङ्ह्योमिंसि ङ फ्रेमिंन्।
ओ याहवेह, क्हिजी ङए बत्ति लुँरिल् पिंम्, ङ मिछु खैबर प्ररिमा ङए परमेश्वरजी मि म्रोंल् लमिंम्।
ङ्ह्योत्ति, ङए शत्तुरमैं कति ल्हें मुँ, चमैंइ ङलाइ बेल्ले हेल् लम्।
क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाजी ङ छिं ङ्हाँल् योंइमुँ, छतसि ङ बेल्ले सैं तोंब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ङए दुःख म्रोंइमुँ, ङए सैंर्बै दुःख क्हिजी सेइमुँ,
ओ याहवेह, ङए ताँमैंर न्ह तोमिंन्; ङइ दुःख तबै सो हेंमा क्हिजी थेमिंन्।
ओ याहवेह, ङ फिर दयाम्हाँया लमिंन्! ङ्ह्योत्ति, ङलाइ आखोब्मैंउँइँले ङइ बेल्ले दुःख योंल् त्हुइमुँ। छतसि कालए सुँउँइँले ङलाइ जोगेमिंन्।
चु कोलोन् अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंलाइ क्हिए घ्याँ उँइँमिंबै चारबै ह्वे ग, छलेन क्हिए इस्राएली ह्रेंर्बै म्हिमैंए मिं थेब् लमिंबै चारबै ह्वे खीन् ग।”
छतसि “ओ न्हरु च्हुइरिब्मैं रेद्, सियाब्मैंए म्हाँजोउँइँले रेखो! झाइले ख्रीष्ट क्हिए फिर चारब्मुँ,” बिसि म्हिमैंइ बिम्।
च सहरर मि म्रोंबै ल्हागिर त्हिंयाँ नेरो लयाँ आचैदि, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ह्वे चए फिर चारमुँ, च सहरर्बै बत्ति क्यु च्हजन् ग।