1 “लु, ङ्यो याहवेहए धिंर ह्याले!” बिसि म्हिमैंइ ङने बिमा ङए सैं तोंइ।
क्हिजी बिबै ताँमैं ङए ल्हागिर मारा मुइ भन्दा थेब मुँ, च ताँमैंइ खोंयोंइ बिलै ङए सैं तोंन् लम्।
ङए दुःखर ङ याहवेहने ग्वार ह्रिमा खीजी ङने ज्वाफ पिंम्।
कोंमैंउँइँ ङइ मि ङ्ह्योमुँ। ङलाइ ल्होबर खनिउँइँले युम्?
ओ स्वर्गर्बै राजगद्दिर टिबै परमेश्वर, क्हि ङाँइन ङ ङए मि क्वेइमुँ।
“याहवेह ङ्योने बालु आरेस्याँ!” इस्राएलीमैंइ बिरिगे।
याहवेहए फिर भर थेंब्मैं सियोन कों धों तम्, च कोंलाइ खाबज्यै लाल् आखाँ, खोंयोंन् बिलै तरिम्।
याहवेहजी ङिलाइ सियोनर एपखमा ङि म्होंड धोंन् ङ्हाँइ।
याहवेहजीन् धिं आबनेस्याँ बनेब्मैंए के फाकर्न तम्। याहवेहजीन् सहर आरुँमिंस्याँ रुँब्मैंइ रुँब फाकर्न तम्।
याहवेहलाइ मान लब्मैं नेरो खीए घ्याँर प्रब्मैं ताँनइ आशिक योंम्!
“ङ कोलो मुँब् ओंनोन् चमैंइ ङए फिर ल्हें खे दुःख पिंइमुँ!”
ओ याहवेह, गैरु क्ल्ह्योउँइँले ङइ क्हिने ग्वार ह्रिइमुँ!
ओ याहवेह, ङए सैं थेब आप्हैं, ङ थेब् तदा आङ्हाँ; ह्रोंसइ आक्होबै सैमैं नेरो ह्रोंसइ लल् आखाँबै सैमैंर ङ क्होसि आटि।
ओ याहवेह, दाऊदलाइ मैंमिंन्, चइ योंबै ताँन् दुःखमैं मैंमिंन्।
थेद्, आघें-अलिमैं क्ह्रिसि टिब बेल्ले छ्याँबै सैं तोंबै ताँ ग!
ओ याहवेहए सेवा लब्मैं, म्हुँइँसर याहवेहए धिंर राब्मैं, याहवेहए मिं क्वेद्!
ओ याहवेह, क्हि टिबै धिं, क्हिए चारबै ह्वे मुँबै क्ल्ह्योलाइ ङइ म्हाँया लम्।
सैं तोंदै धन्यबाद पिंबै म्हिमैंए चिब ङ तल। छतसि परमेश्वरए मिं क्वेबर ह्याबै ल्हें म्हिमैंने क्ह्रिसि ङइ चमैंलाइ परमेश्वरए धिंउँइँ बोब्रें लमल। चु ताँमैं मैंरिमा ङए सैं बेल्ले नम्।
म्हिमैंने बालु परमेश्वरए धिंर ह्यामा ङि ङ्हिंना-ङ्हिंनइन ह्रोंसए सैंर्बै ताँमैं घ्रिइ घ्रिने बिमल।
अरू क्ल्ह्योजरे हजार त्हिंइमैं थोब् भन्दा क्हिए ह्युमैंर तिगें टिब छ्याँब तम्। दुष्टमैंए तम्बुमैंर टिब् भन्दा बरु ङए परमेश्वरए धिंर रुँबै म्हि तब ङलाइ खोम्।