3 फिब्लो पार्दिसि पोंब्मैं, नेरो थेब् प्हैंसि पोंब्मैं याहवेहजी थोवारिगे।
धै “ताँन् म्हिमैं स्युर्गु ग!” बिसि ङ आदेबै त्हेर बिइ।
आगुइ क्र ओलै आपिंब्मैंए ख लसि याहवेहजी मुद्दा नेमिंम्, धै ङ्हाँदुमैंए ठिक निसाफ लमिंब्मुँ बिसि ङ सेइमुँ।
चमैंए सैंर दयाम्हाँया तोइ आरे, दिलेया चमैं बेल्ले थेब् प्हैंसि पोंम्।
क्हिए दुःखए ताँमैं याहवेहने बिद्, धै खीजी क्हि ख्वेब्मुँ; खीजी ठिक के लब्मैंलाइ खोंयोंइ नास तल् पिंरिब् आरे।
शत्तुरइ बिइ, ‘ङइ चमैं ल्हासि स्याब्मुँ, लुडिबै सैमैं ङ चुब्मुँ, च लुडिबै सैमैंउँइँले तो लदा ङ्हाँमुँ च ङ किंब्मुँ। ङइ ङए सेलाँ (तरवार) ट्हुइसि चमैं सैवाब्मुँ।’
सैब नेरो सोल् लबै शक्ति लेर मुँ, खैलि पोंइमु, चमैंइ चए रो चब्मुँ।
छलु म्हिलु लबै म्हिइ ह्रोंसइ न्होह्रों ललैया आलब् धोंलेन् पोंम्; दिलेया छलु म्हिलु लब चइ आपि।
चमैंइ ङिम् ङिन् ग बिब् प्हैंसि थे-थेबै ताँमैं लम्, धै भर्खर आछ्याँबै घ्याँ पिसि छ्याँबै घ्याँर ल्हैदिब्मैंलाइ ज्युउँइँले खबै इच्छार लोब उँइँमिंसि फस्ला फस्लु लवाम्।
च स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैं प्होंगि कैगि लब्मैं, अरूलाइ छ्याब् ल्हैदिब्मैं, ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि प्रब्मैं, थेब् प्हैंब्मैं, ह्रोंसए फायदाए ल्हागिर म्हिमैंलाइ वाँब्मैं ग।
च खेदोलाइ परमेश्वरए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं पोंल् पिंइ। चलाइ प्लिच्यु से म्हैंन ङ्हिल् समा पाप लबै हग पिंल।