26 ङए बानि ब्योर खै तब् मुँ बिसि ङइ क्हिने बिमा क्हिजी ङ जवाफ पिंइ; क्हिजी पिंबै ठिममैं ङलाइ लोमिंन्!
क्हिए ठिक निसाफमैंइ बिब् धोंबै के लब्मुँ बिसि ङइ कसम चइमुँ।
ओ याहवेह, क्हिए मिं थेब् तरिगे! क्हिए ठिममैं ङ लोमिंन्!
ओ याहवेह, ङलाइ क्हिए घ्याँ तेंमिंन्, क्हिए घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्।
ओ याहवेह, क्हिए छ्याँबै घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्। ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंन्।
लिउँइँ क्हिए उँइँर ङ पापि ग बिसि ङइ बिल, धै ङइ लबै आछ्याँबै केमैं ङइ आलो। “ङइ लबै आछ्याँबै केमैं याहवेहए उँइँर बिब्मुँ,” बिसि ङइ बिइ, धै ङए पापमैं क्हिजी क्षमा लमिंइ। तिस्याँदे मैंन्
ङइ छेरन् ङ्हाँबै केमैं लइमुँ बिसि ङइ क्हिने बिइमुँ; ङइ लबै आछ्याँबै केमैंइ लमन् ङइ शोक लइमुँ।
ओ याहवेह, क्हिए घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्, धै क्हिए क्ह्रोसेंन्बै घ्याँर ङ प्रब्मुँ; क्हिए मिंलाइ ङइ मान लल् खाँरिगे बिसि ङए सैं खोंयोंन् बिलै क्हि ङाँइन तल् पिंन्।
पापमैं लोइरि थेंबै म्हिल खोंयोंइ छ्याँब आत, दिलेया “पापमैं लइमु” बिसि पिवाबै म्हिइ आशिक योंम्।