155 दुष्टमैंइ मुक्ति योंरिब् आरे, तलेबिस्याँ क्हिए निसाफमैं चमैंइ आम्हाँदि।
ङम् ङन् ग बिसि दुष्टमैंइ परमेश्वर आम्है, चमैंइ तोइ ताँरै या परमेश्वर आमैं।
थेब् आप्हैंब्मैंलाइ क्हिजी जोगेमिंब्मुँ, दिलेया थेब् प्हैंब्मैं बिस्याँ क्हिजी कुरुवाब्मुँ।
बुद्धि योंबै ल्हागिर म्हिमैंइ याहवेहलाइ म्हाँदिल् त्हुम्; दिलेया आमादुइ छ्ह खैलेन् थोलेन् तम् बिमुँ, धै ज्ञान बुद्धिए ताँमैं थेल् आङिं।
“चइ कै तेसि बिइ, ‘ओ बाज्यू अब्राहाम, ङए फिर ल्हयो खसि लाजरस ङ ङाँर कुल्मिंन्। चए योरि क्युर प्ल्हुँसि ङए सुँर झोंमिंरिगे। तलेबिस्या ङ चु मिए राबर थेबै दुःख योंरिइमुँ।’
खीए बारेर्बै ताँ क्होबै म्हि खाबै आरे, खीलाइ म्हैब खाबै आरे।