144 क्हिजी बिबै ताँमैं खोंयोंन् बिलै ठिक मुँ! ङ सोरिगे बिसि च ताँमैं क्होबै शक्ति पिंन्।
क्हिजी बिबै ताँमैं ठिक मुँ, धै क्ह्रोंसेंन्बै भर लल् खाँबै ताँमैं मुँ।
दिलेया ओ याहवेह, क्हि ङए ङाँर्न मुँ, धै क्हिए ताँन् ताँमैं क्ह्रोंसेंन्बै मुँ।
खोंयोंन् बिलै तरिगे बिसि क्हिजी क्हिए ताँमैं प्ह्रिथेंइ बिसि ङइ च ताँमैंउँइँले ओंसों ओंनोंन् लोइ।
ओ याहवेह, ङइ ग्वार ह्रिमा क्हिजी थेमिंनु; क्हिए ताँइ बिब् धोंले ङलाइ क्होबै शक्ति पिंन्!
ङ ल्हें सोसि क्हिए ताँमैं ङिंरिगे बिसि ह्रोंसए के लबै म्हिलाइ बिब् धों मैंब् धों लमिंनु।
ङलाइ क्होल् खाँबै शक्ति पिंन्, धै ङइ क्हिए ठिमर्बै ताँमैं म्हाँदिब्मुँ; धै ङए खों न्होंउँइँलेन् ङ ङिंब्मुँ।
क्हिए ताँमैं ङइ क्वेंइमुँ; छतसि ज्ञान बुद्धिए छ्याँब ताँमैं ङलाइ लोमिंन्।
क्हिए योजीन् ङ बनेइ; क्हिए ताँमैं लोबर ङलाइ क्होबै शक्ति पिंन्।
खीलाइ मान लद् बिबै ताँ छ्याँब मुँ, धै खोंयोंन् बिलै तरिब्मुँ। याहवेहए ठिमर्बै ताँमैं क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, चु ताँमैं ठिक मुँ।
ठिक के लबै म्हिइ पोंबै ताँइ ल्हें म्हिलाइ छ्याँब् लम्, दिलेया ज्ञान बुद्धिए ताँ आथेबइले आमादुमैं नास तयाम्।
ङए आबाइ ङ लोदा सैंदा लदै “ङइ बिबै ताँमैं क्हिए सैंर थेंन्; ङइ बिबै ताँमैं ङिंन्, छलस्याँ क्हिइ छेनाले छ्ह थोब्मुँ,” बिमल।
ङइ बिबै ताँमैं ङिंस्याँ क्हिए छ्ह छ्याँब तब्मुँ; क्हिए मि फुँ जोगेब् धोंले ङए अर्तिमैं जोगेसि थेंन्।
कोइ म्हिमैंइ स्वर्गर्बै ग्याल्सए बारेर थेलेया क्होल् आखाँ। छतसि चमैं घ्याँर तेबै प्लु धोंन् तब् ग। चमैंए सैंउँइँले दुष्टइ च प्लुमैं प्हेंवाम्।
तलेबिस्याँ क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, स्वर्ग नेरो पृथ्बी नास आतन् समा ठिमर प्ह्रिबै च्योंब भन्दा च्योंबै ताँ या पूरा आतन्ले म्हरिब् आरे।
म्हिमैंइ क्हि घ्रि मत्त्रे क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरलाइ ङो सेब नेरो क्हिजी कुल्मिंबै येशू ख्रीष्टलाइ ङो सेबन् खोंयोंइ आखाँबै छ्ह ग।
“मिछु खैबै क्ल्ह्योउँइँले ह्वे चाररिगे” बिसि परमेश्वरजी बिइ। येशू ख्रीष्टए लिउँइँले परमेश्वरए चारबै ह्वे कति थेब् मुँ बिब ङिइ सेरिगे बिसि खीजी ह्रोंसए ह्वे ङिए खोंर चारल् पिंइमुँ।