7 याहवेह ङने बालुन् मुँ, खीजी ङ ल्होमिंमुँ। छतसि शत्तुरमैंलाइ ङइ ट्होवाब म्रोंब्मुँ।
चए सैं भोंब मुँ, छतसि च आङ्हिं, लिउँइँ शत्तुरमैं हार्दियाब चइ म्रोंब्मुँ।
परमेश्वरजी खैलसेया ङलाइ ल्होमिंम्, याहवेहजी ङ जोगेमिंम्।
ओ याहवेह, क्हिजी ङए ताँन् दुःखउँइँले खैलसे फ्रेमिंब्मुँ, धै ङए शत्तुरमैंए फिर ङ ट्होगों तब ङइ म्रोंब्मुँ।
छतसि सैं तोंदै ख्रो किंसि ङ क्हि ङाँर खब्मुँ; क्हिए मिं छ्याँब मुँ, छतसि ङइ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
ल्हें म्हि ङए बिरोधर रासि ङने नेखलेया परमेश्वरजीन् ङलाइ चमैंउँइँले फ्रेसि जोगेमिंम्; छतसि चमैंइ ङलाइ तोइ लल् आखाँ।
परमेश्वरए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया ङए फिर थेब मुँ। खी ङए ओं-ओंसों ह्याब्मुँ, धै ङए बिरोधर राब्मैंलाइ ङइन ट्होल् पिंब्मुँ।
दिलेया ओ याहवेह, ङिए ढाल, चमैं आसैमिंन्, आस्याँ ङए म्हिमैंइ चमैंलाइ म्लिवाब्मुँ; बरु क्हिए थेबै भोंइ चमैंलाइ सग्याँ-प्हुँग्याँ लवासि ट्होवाद्!
ङए शत्तुरमैं हार्दिब ङए मिइ म्रोंइमुँ; ङए शत्तुरमैं ल्हावाबै ताँ ङए न्हइ थेइमुँ।