26 याहवेहए मिंर युबै म्रुँइ आशिक योंम्। धै ङिइ क्हेमैं ताँनलाइ याहवेहए धिंउँइँले आशिक पिंम्।
“याहवेहए आशिक क्हिए फिर तरिगे! याहवेहए मिंर ङिइ क्हिलाइ आशिक पिंम्!” बिसि च घ्याँ तसि ह्याब्मैंइ आबि।
स्वर्ग नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहजी सियोनउँइँले क्हिए फिर आशिक पिंरिगे।
खीए लिलि ओंसों प्रब्मैंइ छले ओरल, “दाऊदए च्हए जय जय तरिगे! याहवेहए मिंर खबै म्हिला आशिक तरिगे! धाँसे थेबै परमेश्वरए जय जय तरिगे!”
तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘याहवेहए मिंर खबै म्रुँ बेल्ले ङ्हो सब् ग’ आबिन् समा क्हेमैंइ ङलाइ म्रोंरिब आरे।”
ङ्ह्योद्! तारे क्हेमैंए सहर परमेश्वरजी नास लवाब्मुँ। ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ‘परमेश्वर आबाजी कुल्मिंबै म्हिए मान तरिगे’ आबिन् समा क्हेमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे।”
“परमेश्वए मिंर युबै म्रुँ बेल्ले थेब मुँ। स्वर्ग नेरो पृथ्बीर शान्ति तरिगे। खीए मिं खोंयोंन् बिले थेब् तरिगे,” बिदै ओरइ।
झाइले चमैंइ छोडाए हाँगमैं छेसि “होसन्ना! याहवेहए मिंर युबै इस्राएलर्बै म्रुँए जय जय तरिगे!” बिदै ओरदै खीए मान लबर त्होंइ।