8 ओ याहवेह, क्हिजी ङए सो कालाउँइँले फ्रेमिंइमुँ, ङए मिर मिग्लि युल् आपिंइमुँ, धै ङए प्हले थुरल् आपिंइमुँ।
च थुरलैया क्हुररिब् आरे तलेबिस्याँ याहवेहजी ह्रोंसए योइन चए यो क्हासि क्हुरल् पिंरिब् आरे।
दिलेया ङलाइ बिस्याँ परमेश्वरजी क्रोंउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, धै खीने बालुन् टिल् पिंब्मुँ। तिस्याँदे मैंन्
तलेबिस्याँ छ्ह योंब्मैंए फिर परमेश्वरए ह्वे चारब् धोंले ङए फिरै या क्हिए ह्वे चारमिंन्; ङ क्हिए उँइँर छेनाले प्ररिगे बिसि क्हिजी ङए प्हले थुरसि क्हुरल् आपिं, धै कालए सुँउँइँले या क्हिजी ङ फ्रेपखइ।
तलेबिस्याँ ङए फिर क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया बेल्ले थेब मुँ; धै क्हिजी ङए सो क्रोंर्बै गैरु क्ल्ह्योउँइँले फ्रेमिंइमुँ।
ओ याहवेह, “ङए प्हले प्लेइमुँ” बिसि ङइ बिमा क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाजी ङ थौंदिमिंइ।
खीजी चमैंए मिग्लि योगुर्ले फ्योमिंब्मुँ। च त्हेसेरो खाबै आसि, शोक आत, क्रोब-म्होब नेरो दुःख कष्ट खोंयोंइ या आत। ओंसोंबै ताँन् सैमैं म्हयाल् खाँइमुँ।”
तलेबिस्याँ राजगद्दिए म्हाँजोर मुँबै क्यु च्हजजीन् चमैंए प्ह्रोंछैं तसि रक्षा लब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै क्युए मूलर खीजी चमैंलाइ डोरेसि बोमिंब्मुँ। धै परमेश्वरजी चमैंए मिर्बै मिग्लि फ्योमिंब्मुँ।”